5 “เพราะพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า อย่าเข้าไปในเรือนที่โศกเศร้า หรือไปคร่ำครวญ หรือไปเสียใจด้วย เพราะเราได้เอาพรสวัสดิภาพของเราไปจากชนชาตินี้แล้ว พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ ทั้งความรักมั่นคงและความกรุณาของเรา
6 ทั้งผู้ใหญ่ผู้น้อยจะตายในแผ่นดินนี้ จะไม่มีใครจัดการฝังเขา ไม่มีใครมาคร่ำครวญอาลัยเขา หรือมากรีดตัว หรือมาโกนศีรษะเพื่อเขา
7 ไม่มีใครหักขนมปังให้แก่คนไว้ทุกข์ เพื่อจะปลอบโยนเขา เรื่องคนที่ตายนั้น และไม่มีใครมอบถ้วยแห่งการปลอบใจให้เขาดื่มเพื่อบิดาหรือมารดาของเขา
8 เจ้าอย่าเข้าไปนั่งกินและดื่มกับเขาในบ้านที่มีการเลี้ยง
9 เพราะพระยาห์เวห์จอมทัพพระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ เราจะทำให้เสียงบันเทิงและเสียงรื่นเริง เสียงเจ้าบ่าวและเสียงเจ้าสาว ขาดไปจากสถานที่นี้ ต่อหน้าต่อตาของพวกเจ้าและในวันของเจ้า
10 “เมื่อเจ้าบอกถ้อยคำเหล่านี้แก่ชนชาตินี้ และเขาทั้งหลายพูดกับเจ้าว่า ‘ทำไมพระยาห์เวห์จึงทรงประกาศโทษใหญ่ยิ่งทั้งสิ้นนี้ให้ตกแก่เรา? ความผิดบาปของเราคืออะไร? เราได้ทำบาปอะไรต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราเล่า?’
11 แล้วเจ้าจงกล่าวแก่เขาทั้งหลายว่า ‘พระยาห์เวห์ตรัสว่า เพราะบรรพบุรุษของเจ้าได้ละทิ้งเรา และได้ไปติดตามพระอื่นๆ และได้ปรนนิบัติ และนมัสการพระเหล่านั้น และได้ละทิ้งเรา และไม่ได้รักษาธรรมบัญญัติของเรา