1 พระวจนะมาถึงเยเรมีย์จากพระยาห์เวห์ความว่า
2 “พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า จงเขียนถ้อยคำทั้งสิ้นที่เราได้บอกแก่เจ้าไว้ในหนังสือม้วนหนึ่ง
3 พระยาห์เวห์ตรัสว่า เพราะนี่แน่ะ วันเวลาจะมาถึง เมื่อเราจะให้ประชากรของเรา คืออิสราเอลและยูดาห์กลับคืนสู่สภาพเดิม พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ และเราจะนำเขามายังแผ่นดินซึ่งเราได้ให้แก่บรรพบุรุษของเขาทั้งหลาย และพวกเขาจะได้ถือกรรมสิทธิ์ที่ดินนั้น”
4 ต่อไปนี้เป็นพระวจนะซึ่งพระยาห์เวห์ตรัสเกี่ยวกับอิสราเอลและยูดาห์ว่า
5 “พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่าเราได้ยินเสียงร้องเพราะความหวาดกลัวความสยดสยองและความไร้สันติภาพ
6 จงถามเถิดและดูว่าผู้ชายจะคลอดบุตรได้หรือ?ทำไมเราจึงเห็นผู้ชายทุกคนเอามือกดไว้ที่เอวเหมือนผู้หญิงจะคลอดบุตร?ทำไมหน้าตาทุกคนจึงซีดไป?
7 อนิจจาเอ๋ย วันนั้นใหญ่โตเหลือเกินไม่มีวันใดเหมือนเป็นเวลาทุกข์ใจของยาโคบแต่เขาก็ยังจะรอดวันนั้นไปได้
8 “พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสว่า ในวันนั้น เราจะหักแอกจากคอของเขาทั้งหลาย และเราจะระเบิดพันธนะของเขาเสีย และคนต่างชาติจะไม่ทำให้เขาเป็นคนรับใช้อีก
9 แต่พวกเขาจะปรนนิบัติพระยาห์เวห์พระเจ้าของเขา และดาวิดพระราชาของเขาผู้ซึ่งเราจะให้เกิดมาเพื่อเขา
10 “พระยาห์เวห์ตรัสว่า ส่วนเจ้า ยาโคบผู้รับใช้ของเราเอ๋ย อย่ากลัวเลยอิสราเอลเอ๋ย อย่าครั่นคร้ามเพราะนี่แน่ะ เราจะช่วยเจ้าจากที่ไกลให้รอดทั้งลูกหลานของเจ้าจากแผ่นดินที่เขาไปเป็นเชลยยาโคบจะกลับมา และมีความสงบและความสบายและจะไม่มีใครทำให้เขากลัว
11 “พระยาห์เวห์ตรัสว่า เพราะเราอยู่กับเจ้าเพื่อช่วยเจ้าให้รอดเราจะทำให้ประชาชาติทั้งสิ้นถึงอวสานคือผู้ซึ่งเราได้กระจายเจ้าให้ไปอยู่ท่ามกลางเขานั้นแต่ส่วนเจ้าเราจะไม่ทำให้ถึงอวสานเราจะตีสอนเจ้าตามขนาดและด้วยประการใดก็ตามเราจะไม่ปล่อยเจ้าโดยไม่ลงโทษ
12 “เพราะพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่าที่เจ็บของเจ้าก็รักษาไม่หายและบาดแผลของเจ้าก็ร้ายแรง
13 ไม่มีใครที่จะช่วยคดีของเจ้าไม่มียารักษาบาดแผลของเจ้าไม่มีการรักษาให้เจ้า
14 คนรักทั้งสิ้นของเจ้าได้ลืมเจ้าเสียพวกเขาไม่ต้องการเจ้าแล้วเพราะเราตีเจ้าอย่างการโบยตีของศัตรูเป็นการลงโทษอย่างของคนโหดร้ายเพราะว่าความผิดของเจ้าก็ใหญ่โตและบาปของเจ้าก็มากมาย
15 ทำไมเจ้าร้องเพราะความเจ็บของเจ้าที่เจ็บของเจ้าก็รักษาไม่หายเพราะว่าความผิดของเจ้าใหญ่ยิ่งเพราะว่าบาปของเจ้ามากเราได้ทำสิ่งเหล่านี้แก่เจ้า
16 เพราะฉะนั้น ทุกคนที่กินเจ้า จะถูกกินปรปักษ์ของเจ้าทุกคนจะตกไปเป็นเชลยคนเหล่านั้นที่ปล้นเจ้า จะตกเป็นของถูกปล้นและทุกคนที่เอาเจ้าเป็นเหยื่อเราจะทำให้เขาเป็นเหยื่อ
17 เพราะเราจะคืนสุขภาพดีแก่เจ้าและเราจะรักษาบาดแผลของเจ้าให้หาย”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละเพราะเขาทั้งหลายเรียกเจ้าว่าพวกนอกคอก‘คือศิโยนซึ่งไม่มีใครต้องการ’
18 “พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่านี่แน่ะ เราจะให้เต็นท์แห่งยาโคบกลับสู่สภาพเดิมและมีความเมตตาในเรื่องที่อาศัยของเขาเขาจะสร้างเมืองนั้นขึ้นใหม่บนกองซากของมันและป้อมปราการจะตั้งอยู่บนที่เดิม
19 จะมีเพลงขอบพระคุณออกมาจากที่เหล่านั้นและมีเสียงของผู้ที่รื่นเริงเราจะทวีเขาขึ้น และเขาจะไม่มีเพียงน้อยคนเราจะทำให้เขามีเกียรติ เขาจะไม่เป็นเพียงผู้เล็กน้อย
20 ลูกหลานของเขาจะเป็นเหมือนสมัยก่อนและชุมนุมของเขาจะได้ถูกสถาปนาไว้ต่อหน้าเราและทุกคนที่บีบบังคับเขา เราจะลงโทษ
21 เจ้านายของเขาจะเป็นคนหนึ่งในพวกเขาผู้ครอบครองของเขาจะออกมาจากท่ามกลางเขาเองเราจะทำให้ท่านนั้นเข้ามาใกล้ และท่านนั้นจะเข้ามาใกล้เราเพราะใครเล่ากล้าเข้ามาใกล้เราได้เองพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
22 และพวกเจ้าจะเป็นประชากรของเราและเราจะเป็นพระเจ้าของเจ้า”
23 ดูสิ พายุของพระยาห์เวห์พระพิโรธได้ออกไปแล้วเป็นพายุหมุนจะกวาดไปบนศีรษะของคนอธรรม
24 ความกริ้วอันแรงกล้าของพระยาห์เวห์จะไม่หยุดยั้งจนกว่าพระองค์จะทรงกระทำให้สำเร็จตามพระประสงค์ในพระทัยพระองค์ในวาระสุดท้าย พวกเจ้าจะเข้าใจข้อความนี้