1 พระวจนะของพระยาห์เวห์มาถึงข้าพเจ้าว่า
2 “จงไปประกาศกรอกหูชาวกรุงเยรูซาเล็มว่าพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่าเรายังจำความจงรักภักดีในวัยสาวของเจ้าได้ความรักของเจ้าตอนเป็นเจ้าสาวเจ้าตามเราไปในถิ่นทุรกันดารในดินแดนที่ไม่ได้หว่านพืช
3 อิสราเอลนั้นบริสุทธิ์ต่อพระยาห์เวห์คือเป็นผลิตผลรุ่นแรกของพระองค์ทุกคนที่กินผลนั้นก็ผิดเหตุร้ายจึงมาถึงพวกเขาพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ”
4 จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์ เชื้อสายของยาโคบและทุกตระกูลในเชื้อสายของอิสราเอลเอ๋ย
5 พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า“บรรพบุรุษของเจ้าพบความผิดอะไรในเราเล่า?เขาจึงห่างเหินจากเราและไปติดตามสิ่งไร้ค่า และได้กลายเป็นสิ่งไร้ค่า
6 เขาทั้งหลายไม่ได้กล่าวว่า ‘พระยาห์เวห์ทรงอยู่ที่ไหนผู้ได้ทรงพาเราขึ้นมาจากแผ่นดินอียิปต์ผู้ได้ทรงนำเราในถิ่นทุรกันดารในดินแดนแห้งแล้งและหลุมบ่อในแดนที่แห้งแล้งและมืดทึบในแผ่นดินที่ไม่มีใครผ่านไปได้และไม่มีมนุษย์อาศัยอยู่ที่นั่น?’
7 และเราได้พาพวกเจ้าเข้ามาในแผ่นดินที่มีเรือกสวนไร่นาเพื่อรับประทานผลไม้และบรรดาสิ่งที่ดีแต่เมื่อเจ้าเข้ามา เจ้าได้ทำให้แผ่นดินของเราเป็นมลทินและทำให้มรดกของเราเป็นสิ่งน่ารังเกียจ
8 พวกปุโรหิตไม่ได้กล่าวว่า ‘พระยาห์เวห์ทรงอยู่ที่ไหน?’คนเหล่านั้นที่เชี่ยวชาญธรรมบัญญัติไม่รู้จักเราบรรดาผู้ปกครองก็ทรยศต่อเราพวกผู้เผยพระวจนะได้เผยพระวจนะโดยพระบาอัลและติดตามสิ่งไร้ประโยชน์
9 “เพราะฉะนั้น เราจึงยังคงโต้แย้งกับเจ้า”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ“เราจะโต้แย้งกับลูกหลานของเจ้า
10 จงข้ามไปยังฝั่งเกาะไซปรัสแล้วมองดูหรือใช้คนไปยังเมืองเคดาร์ แล้วให้พิจารณาอย่างถี่ถ้วนดูว่าเคยมีอย่างนี้บ้างไหม
11 มีชนชาติใดเคยเปลี่ยนพระของตนแม้ว่าพระเหล่านั้นไม่ได้เป็นพระ?แต่ประชากรของเราได้เอาศักดิ์ศรีของเขาแลกกับสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์
12 โอ ฟ้าสวรรค์จงตกตะลึงด้วยสิ่งนี้ จงสยดสยองและจงร้างเปล่า”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
13 “เพราะว่าประชากรของเราได้ทำความชั่วถึงสองประการเขาได้ทอดทิ้งเราซึ่งเป็นน้ำพุที่มีน้ำแห่งชีวิตแล้วสกัดบ่อน้ำไว้สำหรับตนเองเป็นบ่อแตกที่ขังน้ำไม่ได้
14 “อิสราเอลเป็นทาสเขาหรือ? หรือเป็นทาสที่เกิดมาในบ้าน?เหตุใดเขาจึงตกเป็นของปล้น?
15 เหล่าสิงห์หนุ่มคำรามใส่เขามันแผดเสียงดังมากและพวกมันได้ทำให้แผ่นดินของเขาร้างเปล่าเมืองทั้งหลายของเขาก็ถูกไฟเผา ไม่มีคนอาศัยอยู่
16 ยิ่งกว่านั้นอีก ประชาชนเมืองเมมฟิสและเมืองทาปานเหสได้โกนกระหม่อมของเจ้าแล้ว
17 เจ้าหาเรื่องเหล่านี้มาใส่ตัวเจ้าเองไม่ใช่หรือโดยการทอดทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า เมื่อพระองค์ทรงนำเจ้าไปตามทาง?
18 ดังนั้นเจ้าได้อะไรจากการลงไปยังอียิปต์เพื่อดื่มน้ำในแม่น้ำไนล์?หรือเจ้าได้อะไรจากการลงไปยังอัสซีเรียเพื่อดื่มน้ำในแม่น้ำยูเฟรติส?
19 ความชั่วร้ายของเจ้าจะตีสอนเจ้าเองและความไม่ซื่อสัตย์ของเจ้าจะตำหนิเจ้าเจ้าจงรู้และเห็นเถิดว่ามันเป็นความชั่วและความขมขื่นที่ทอดทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าและความยำเกรงเราไม่ได้อยู่ในเจ้าเลย”พระยาห์เวห์องค์เจ้านายผู้ทรงเป็นจอมทัพตรัสดังนี้แหละ
20 “เพราะว่านานมาแล้วเจ้าหักแอกของเจ้าและทำลายโซ่ตรวนของเจ้าเสียและเจ้าได้กล่าวว่า ‘ข้าจะไม่ปรนนิบัติ’เพราะเจ้าได้นอนลงเล่นชู้บนเนินเขาสูงทุกแห่งและใต้ต้นไม้เขียวสดทุกต้น
21 แต่เราได้ปลูกเจ้าไว้เป็นเถาองุ่นอย่างดีเป็นพันธุ์แท้ทั้งนั้นแล้วทำไมเจ้าเสื่อมทรามลงจนกลายพันธุ์ไปได้?
22 ถึงแม้ว่าเจ้าชำระตัวด้วยน้ำด่างและใช้สบู่มากแต่รอยเปื้อนความผิดบาปของเจ้าก็ยังปรากฏอยู่ต่อหน้าเรา”พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ
23 “เจ้าจะพูดได้อย่างไรว่า ‘ข้าไม่เป็นมลทินข้าไม่ได้ติดตามบรรดาพระบาอัลไป’จงมองดูท่าทางของเจ้าที่ในหุบเขาสิจงสำนึกว่าเจ้าได้ทำอะไรไปเหมือนอูฐสาวคะนองอยู่ไม่สุข
24 เหมือนลาป่าที่คุ้นเคยกับถิ่นทุรกันดารได้สูดลมหายใจด้วยความอยากอันรุนแรงของมันใครจะระงับความใคร่ของมันได้ทุกคนที่แสวงหามันจะไม่ต้องเหน็ดเหนื่อยเมื่อถึงเดือนที่กำหนดของมันจะพบมันเอง
25 อย่าไปเท้าเปล่าและอย่าให้คอแห้งแต่เจ้ากล่าวว่า ‘เหลวไหลเพราะข้าได้รักพระอื่นและข้าจะติดตามไป’
26 “เมื่อโจรถูกจับมีความอับอายอย่างไรเชื้อสายของอิสราเอลก็จะอับอายอย่างนั้นทั้งตัวเขา กษัตริย์ เจ้านายปุโรหิต และผู้เผยพระวจนะของเขา
27 ผู้กล่าวแก่ต้นไม้ว่า ‘ท่านเป็นบิดาของข้าพเจ้า’และกล่าวแก่ศิลาว่า ‘ท่านคลอดข้าพเจ้ามา’เพราะพวกเขาได้หันหลังให้เราไม่ใช่หันหน้ามาแต่เมื่อถึงเวลาลำบากเขากล่าวว่า‘ขอทรงลุกขึ้นช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้พ้น’
28 แต่บรรดาพระของเจ้าอยู่ที่ไหนเล่าซึ่งเป็นพระที่เจ้าสร้างไว้สำหรับตัวเอง?ถ้ามันช่วยเจ้าให้พ้นได้ ก็ให้มันลุกขึ้นช่วยเมื่อถึงเวลาลำบากของเจ้ายูดาห์เอ๋ย เจ้ามีเมืองต่างๆ มากเท่าใดเจ้าก็มีพระมากเท่านั้น
29 “เจ้าทั้งหลายจะมาโต้แย้งเราทำไม?เจ้าได้กบฏต่อเราหมดทุกคนแล้ว”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
30 “เราได้โบยตีลูกหลานของเจ้าเสียเปล่าพวกเขาก็ไม่รับการสั่งสอนดาบของเจ้าเองได้กลืนผู้เผยพระวจนะของเจ้าเหมือนอย่างสิงห์ช่างทำลาย
31 คนยุคนี้เอ๋ย เจ้าทั้งหลายจงคิดพิจารณาดูพระวจนะของพระยาห์เวห์เราเป็นเหมือนถิ่นทุรกันดารแก่อิสราเอลหรือหรือเหมือนแผ่นดินที่มืดทึบ?ทำไมประชากรของเราจึงกล่าวว่า ‘ข้าพระองค์ทั้งหลายเป็นอิสระข้าพระองค์จะไม่มาหาพระองค์อีก’?
32 สาวพรหมจารีจะลืมเครื่องประดับของเธอได้หรือ?เจ้าสาวจะลืมอาภรณ์ของตนได้หรือ?แต่ประชากรของเราได้ลืมเราเป็นจำนวนวันที่นับไม่ถ้วน
33 “เจ้าหาทางไปพบรักได้อย่างแนบเนียนซ้ำเจ้ายังสอนทางของเจ้าให้หญิงชั่ว
34 ที่ชายเสื้อของเจ้ามีโลหิตของคนจนที่ไร้ความผิดติดอยู่ทั้งที่เจ้าไม่ได้จับเขาขณะทำการโจรกรรมแต่ถึงจะมีเรื่องต่างๆ เหล่านี้
35 เจ้าก็ยังกล่าวว่า ‘ข้าไม่มีความผิดเลยพระพิโรธของพระองค์ได้หันกลับจากข้าแล้ว’นี่แน่ะ เราจะนำเจ้าไปสู่การพิพากษาเพราะเจ้ากล่าวว่า ‘ข้าไม่ได้ทำบาป’
36 ทำไมเจ้าเร่ร่อนไปอย่างนั้นโดยเปลี่ยนเส้นทางของเจ้า?อียิปต์จะทำให้เจ้าอับอายเหมือนที่อัสซีเรียทำให้เจ้าอับอายมาแล้วนั้น
37 เช่นเดียวกันเจ้าจะออกมาจากที่นั่นโดยเอามือกุมศีรษะของเจ้าไว้เพราะพระยาห์เวห์ทรงปฏิเสธคนเหล่านั้นที่เจ้าไว้วางใจเจ้าจะไม่เจริญขึ้นด้วยความช่วยเหลือจากพวกเขา"