5 พระยาห์เวห์ตรัสว่า “นี่แน่ะ วันเวลาจะมาถึง เมื่อเราจะให้กิ่งชอบธรรมงอกออกมาสำหรับดาวิด ผู้ที่จะทรงเป็นกษัตริย์และทรงครองราชย์อย่างสุขุมรอบคอบ และจะทรงนำความยุติธรรมและความชอบธรรมมาสู่แผ่นดินนั้น
6 ในสมัยของท่าน ยูดาห์จะได้รับความรอด และอิสราเอลจะอาศัยอยู่อย่างปลอดภัย นี่จะเป็นนามซึ่งเราจะเรียกท่าน คือ ‘พระยาห์เวห์ทรงเป็นความชอบธรรมของเรา’ ”
7 เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์ตรัสว่า “นี่แน่ะ วันเวลาจะมาถึง เมื่อคนจะไม่กล่าวอีกต่อไปว่า ‘พระยาห์เวห์ผู้ทรงนำประชาชนอิสราเอลออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด’
8 แต่จะว่า ‘พระยาห์เวห์ผู้ทรงนำและพาพงศ์พันธุ์อิสราเอลออกจากแดนเหนือและออกจากประเทศที่พระองค์ทรงขับไล่ให้ไปอยู่นั้นทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด’ เขาทั้งหลายก็จะได้อาศัยอยู่ในแผ่นดินของตนเอง”
9 เกี่ยวกับเรื่องบรรดาผู้เผยพระวจนะนั้นใจข้าเป็นทุกข์อยู่ภายในข้าและกระดูกทั้งสิ้นของข้าก็สั่นข้าเป็นเหมือนคนเมาข้าเป็นเหมือนคนไร้สติเพราะเหล้าองุ่นเนื่องด้วยพระยาห์เวห์และพระวจนะบริสุทธิ์ของพระองค์
10 เพราะว่า แผ่นดินนั้นเต็มด้วยคนล่วงประเวณีด้วยเหตุคำสาปแช่ง แผ่นดินนั้นก็ไว้ทุกข์และลานหญ้าในถิ่นทุรกันดารก็แห้งไปวิถีของเขาทั้งหลายก็ชั่วช้าและอำนาจของเขาก็ไม่เป็นธรรม
11 “ทั้งผู้เผยพระวจนะและปุโรหิตก็อธรรมแม้ในนิเวศของเรา เราก็ได้เห็นความชั่วของเขา”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ