42 ทะเลขึ้นมาเหนือบาบิโลนคลื่นสนั่นท่วมมันมิด
43 เมืองต่างๆ ของมันกลายเป็นที่ร้างเปล่าเป็นแผ่นดินที่แห้งแล้งและเป็นทะเลทรายเป็นแผ่นดินที่ไม่มีใครอาศัยอยู่และไม่มีมนุษย์คนใดข้ามไป
44 และเราจะลงโทษพระเบลในบาบิโลนเขากลืนอะไรเข้าไปแล้ว เราจะเอาออกจากปากเขาเสียบรรดาประชาชาติจะไม่หลั่งไหลไปหาเขาอีกกำแพงแห่งบาบิโลนก็จะล้มลง
45 “ประชากรของเราเอ๋ย จงออกไปเสียจากท่ามกลางมันให้ทุกคนเอาชีวิตของตนรอดจากความพิโรธอันร้อนแรงของพระยาห์เวห์เถิด
46 อย่าให้ใจของเจ้าวิตกและอย่ากลัวข่าวลือซึ่งได้ยินในแผ่นดินนั้นเมื่อมีข่าวมาในปีหนึ่งต่อมาอีกปีหนึ่งก็มีข่าวมาคือข่าวลือเรื่องความทารุณในแผ่นดินและเรื่องที่ผู้ครอบครองต่อสู้กับผู้ครอบครอง
47 “เพราะฉะนั้น นี่แน่ะ วันเวลาจะมาถึงเมื่อเราจะลงโทษรูปเคารพแห่งบาบิโลนแผ่นดินทั้งสิ้นของมันจะอับอายและบรรดาชาวบาบิโลนซึ่งถูกฆ่าจะล้มลงท่ามกลางมัน
48 แล้วฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกและสรรพสิ่งที่มีอยู่ในนั้นจะร้องเพลงด้วยความชื่นบานเหนือบาบิโลนเพราะว่าผู้ทำลายจะมาจากทิศเหนือต่อสู้กับมันพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้