1 ประชาชนเบนยามินเอ๋ย จงหนีไปเพื่อความปลอดภัยหนีจากใจกลางกรุงเยรูซาเล็มจงเป่าเขาสัตว์ในเมืองเทโคอาและยกสัญญาณขึ้นไว้เหนือหมู่บ้านเบธฮักเคเรมเพราะเหตุร้ายโผล่มาจากทิศเหนือคือการทำลายอย่างใหญ่หลวง
2 เราจะทำลายสาวสวยและแบบบางคือบุตรีศิโยนเสีย
3 ผู้เลี้ยงแกะพร้อมกับฝูงแกะจะมาสู้เธอเขาจะตั้งเต็นท์ไว้รอบเธอต่างก็จะหากินอยู่ในที่ของมัน
4 “จงเตรียมทำสงครามกับเธอจงลุกขึ้น ให้เราโจมตีเวลาเที่ยงวัน”“วิบัติแก่พวกเรา เพราะว่ากลางวันล่วงไปแล้วเงาของเวลาเย็นก็ทอดยาวออกไป”
5 “จงลุกขึ้น ให้เราเข้าตีเวลากลางคืนและทำลายบรรดาวังของเธอเสีย”
6 เพราะพระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้ว่า“จงโค่นต้นไม้ของเธอลงจงก่อเชิงเทินไว้สู้กรุงเยรูซาเล็มนี่แหละนครที่ต้องถูกลงโทษภายในเธอไม่มีอะไรนอกจากการบีบบังคับ
7 บ่อน้ำทำให้น้ำเย็นอยู่เสมอฉันใดเธอก็ทำให้เกิดความอธรรมขึ้นเรื่อยๆ ฉันนั้นความทารุณและการทำลายมีให้ได้ยินเสมอภายในเธอความเจ็บปวดและการบาดเจ็บก็ปรากฏต่อหน้าเราเสมอ