21 แต่ที่ดินนั้นเมื่อถึงเวลาไถ่ในปีอิสรภาพจะเป็นของบริสุทธิ์แด่พระยาห์เวห์เพราะเป็นที่ดินที่มอบถวายไว้ ปุโรหิตจึงเข้าถือกรรมสิทธิ์ที่ดินนั้นได้
22 ถ้าคนใดถวายที่ดินที่ซื้อมาแด่พระยาห์เวห์ คือไม่ใช่ส่วนมรดกที่ตกเป็นกรรมสิทธิ์ของเขา
23 ปุโรหิตจะคำนวณค่าที่ดินนับจนถึงปีอิสรภาพ ในวันนั้นที่ดินจะถูกตีราคาให้เป็นของถวายที่บริสุทธิ์แด่พระยาห์เวห์
24 เมื่อถึงปีอิสรภาพ ที่ดินนั้นต้องกลับเป็นของผู้ที่ขายให้เขาซึ่งเป็นเจ้าของเดิม ตามมรดกที่ตกมาเป็นของเขา
25 การกำหนดราคาทุกอย่าง จะต้องเป็นไปตามค่าเงินเชเขลของสถานนมัสการ ยี่สิบเก-ราห์เป็นหนึ่งเชเขล
26 “แต่ห้ามผู้ใดนำลูกสัตว์หัวปีมาถวาย เพราะที่เป็นสัตว์หัวปีก็ตกเป็นของพระยาห์เวห์อยู่แล้ว โคก็ดี แกะก็ดี เป็นของพระยาห์เวห์
27 ถ้าเป็นสัตว์ที่เป็นมลทินจงให้เขาซื้อคืนตามกำหนดราคาของเจ้า โดยเพิ่มหนึ่งในห้าของกำหนดราคาที่ตีไว้ ถ้าเขาไม่ไถ่ก็ให้ขายเสียตามกำหนดราคาที่ตีไว้