เลวีนิติ 23 THSV11

เทศ‌กาล​เลี้ยง​ตาม​กำ‌หนด

1 พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า

2 “จง​กล่าว​แก่​คน​อิสรา‌เอล​ว่า เทศ‌กาล​เลี้ยง​ตาม​กำ‌หนด​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ ซึ่ง​เจ้า​จะ​ต้อง​ประ‌กาศ​ว่า​เป็น​การ​ประ‌ชุม​บริ‌สุทธิ์ คือ​เทศ‌กาล​เลี้ยง​ตาม​กำ‌หนด​ของ​เรา​นั้น​มี​ดัง‍นี้

สะ‌บา‌โต ปัส‌กา และ​เทศ‌กาล​เลี้ยง​ตาม​กำ‌หนด

3 “จง​ทำ​การ‍งาน​ใน​หก​วัน แต่​วัน‍ที่​เจ็ด​นั้น​เป็น​สะ‌บา‌โต​แห่ง​การ​หยุด‍พัก​สงบ เป็น​วัน​ประ‌ชุม​บริ‌สุทธิ์ ห้าม​ทำ​การ‍งาน​ใดๆ เป็น​สะ‌บา‌โต​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ ตาม​ที่​อยู่​ทั่ว‍ไป​ของ​เจ้า

4 “ต่อ‍ไป‍นี้​เป็น​เทศ‌กาล​เลี้ยง​ตาม​กำ‌หนด​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ เป็น​การ​ประ‌ชุม​บริ‌สุทธิ์ ซึ่ง​เจ้า​จะ​ต้อง​ประ‌กาศ​กำ‌หนด​เวลา​ให้​เขา​รับ‍รู้

5 ใน​เวลา​เย็น​วัน‍ที่​สิบ‍สี่​เดือน​ที่​หนึ่ง​เป็น​วัน​เทศ‌กาล​ปัส‌กา​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์

6 และ​ใน​วัน‍ที่​สิบ‍ห้า​เดือน​เดียว‍กัน เป็น​เทศ‌กาล​กิน​ขนม‍ปัง‍ไร้‍เชื้อ​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ ให้​พวก‍เจ้า​รับ‍ประ‌ทาน​ขนม‍ปัง‍ไร้‍เชื้อ​เจ็ด​วัน

7 ใน​วัน‍แรก​จง​มี​การ​ประ‌ชุม​บริ‌สุทธิ์ ห้าม​ทำ‍งาน​ประ‌จำ

8 แต่​เจ้า​จง​ถวาย​เครื่อง‍บูชา​ด้วย​ไฟ​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์​ให้​ครบ​เจ็ด​วัน ใน​วัน‍ที่​เจ็ด​เป็น​วัน​ประ‌ชุม​บริ‌สุทธิ์ ห้าม​ทำ‍งาน​ประ‌จำ​ใดๆ”

การ​ถวาย​ผล‍แรก

9 พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า

10 “จง​กล่าว​แก่​คน​อิสรา‌เอล​ว่า เมื่อ​พวก‍เจ้า​มา​ถึง​แผ่น‍ดิน​ซึ่ง​เรา​ให้​เจ้า และ​เกี่ยว​พืช‍ผล​ของ​แผ่น‍ดิน​นั้น พวก‍เจ้า​จง​เอา​พืช‍ผล​ส่วน​หนึ่ง​ที่​เก็บ‍เกี่ยว​ใน​รุ่น‍แรก​นำ​ไป​ให้​ปุ‌โร‌หิต

11 และ​ปุ‌โร‌หิต​จะ​นำ​พืช‍ผล​ส่วน​นั้น ทำ​พิธี​โบก‍ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ เพื่อ​พวก‍เจ้า​จะ​เป็น​ที่​โปรด‍ปราน ใน​วัน‍รุ่ง‍ขึ้น​หลัง​วัน‍สะ‌บา‌โต​ปุ‌โร‌หิต​จะ​ทำ​พิธี​โบก‍ถวาย

12 ใน​วัน‍ที่​เจ้า​ทำ​พิธี​โบก‍ถวาย​พืช‍ผล จง​ถวาย​ลูก‍แกะ‍ผู้​อายุ​หนึ่ง​ปี​ที่​ไม่‍มี​ตำ‌หนิ​เป็น​เครื่อง‍บูชา‍เผา‍ทั้ง‍ตัว​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์

13 และ​เครื่อง‍ธัญ‌บูชา​ที่​คู่​กัน​นั้น​คือ​แป้ง​อย่าง​ดี​สอง​กิโล‍กรัม​เคล้า​น้ำ‍มัน เป็น​เครื่อง‍บูชา​เผา​ด้วย​ไฟ​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์​เป็น​กลิ่น​พอ‍พระ‍ทัย และ​เครื่อง‍ดื่ม‍บูชา​ที่​คู่​กัน​คือ​เหล้า‍องุ่น​หนึ่ง​ลิตร

14 ห้าม​รับ‍ประ‌ทาน​ขนม‍ปัง หรือ​ข้าว‍คั่ว หรือ​ข้าว‍ดิบ จน‍กว่า​จะ​ถึง​วัน​เดียว‍กัน​นี้ คือ​จน‍กว่า​พวก‍เจ้า​จะ​นำ​เครื่อง‍บูชา​ถวาย​แด่​พระ‍เจ้า​ของ​เจ้า ทั้ง‍นี้​เป็น​กฎ‍เกณฑ์​ถาวร​ตาม​ที่​อาศัย​ทั่ว‍ไป​ของ​พวก‍เจ้า​ตลอด‍ชั่ว‍ชาติ‍พันธุ์​ของ​เจ้า

เทศ‌กาล​สัปดาห์

15 “ตั้ง‍แต่​วัน‍รุ่ง‍ขึ้น​จน‍ถึง​วัน‍สะ‌บา‌โต จง​นับ​ให้​ได้​ครบ​เจ็ด​สัปดาห์​เต็มๆ คือ​นับ​จาก​วัน‍ที่​พวก‍เจ้า​นำ​พืช‍ผล​รุ่น‍แรก​เข้า‍มา​ทำ​พิธี​โบก‍ถวาย​เป็น‍ต้น​ไป

16 นับ​ไป​ให้​ได้​ห้า‍สิบ​วัน จน‍ถึง​วัน​ถัด​จาก​วัน‍สะ‌บา‌โต​ที่​เจ็ด แล้ว​เจ้า​จง​นำ​เมล็ด​ใหม่​มา​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์​เป็น​ธัญ‌บูชา

17 จง​นำ​ขนม‍ปัง​สอง​ก้อน​ทำ​ด้วย​แป้ง​สอง​กิโล‍กรัม​จาก​ที่​อาศัย​ของ​พวก‍เจ้า​มา​ทำ​พิธี​โบก‍ถวาย ให้​ทำ​ด้วย​แป้ง​อย่าง​ดี​ใส่​เชื้อ​ปิ้ง​เป็น​ผล​รุ่น‍แรก​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์

18 พร้อม​กับ​ขนม‍ปัง​นั้น​เจ้า​จง​นำ​ลูก‍แกะ​เจ็ด​ตัว​อายุ​หนึ่ง​ปี​ปราศ‌จาก​ตำ‌หนิ โค‍หนุ่ม​ตัว‍หนึ่ง แกะ‍ผู้​สอง​ตัว มา​เป็น​เครื่อง‍บูชา‍เผา‍ทั้ง‍ตัว​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ พร้อม​กับ​ธัญ‌บูชา​และ​เครื่อง‍ดื่ม‍บูชา​ซึ่ง​คู่​กัน ให้​เป็น​เครื่อง‍บูชา​ด้วย​ไฟ เป็น​กลิ่น​พอ‍พระ‍ทัย​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์

19 จง​ถวาย​แพะ‍ผู้​ตัว‍หนึ่ง​เป็น​เครื่อง‍บูชา‍ลบ‍ล้าง‍บาป และ​ลูก‍แกะ‍ผู้​อายุ​หนึ่ง​ปี​สอง​ตัว​เป็น​เครื่อง‍ศานติ‍บูชา

20 ให้​ปุ‌โร‌หิต​โบก‍ถวาย​พร้อม​กับ​ขนม‍ปัง​ซึ่ง​เป็น​ผล​รุ่น‍แรก เป็น​เครื่อง‍โบก‍ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์​พร้อม​กับ​ลูก‍แกะ​สอง​ตัว เป็น​ของ‍ถวาย​บริ‌สุทธิ์​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์​สำหรับ​ปุ‌โร‌หิต

21 และ​ใน​วัน​เดียว‍กัน​นั้น เจ้า​จง​ประ‌กาศ​ให้​มี​การ​ประ‌ชุม​บริ‌สุทธิ์ ห้าม​ทำ‍งาน​ประ‌จำ​ใดๆ ทั้ง‍นี้​เป็น​กฎ‍เกณฑ์​ถาวร​ตาม​ที่‍พัก​อาศัย​ของ​เจ้า​ตลอด‍ชั่ว‍ชาติ‍พันธุ์​ของ​เจ้า

22 “และ​เมื่อ​เจ้า​เก็บ‍เกี่ยว​พืช‍ผล​ใน​แผ่น‍ดิน​ของ​เจ้า ห้าม​เกี่ยว​ไป​ถึง​ขอบ​ไร่‍นา​จน​หมด‍เกลี้ยง และ​ห้าม​เก็บ​เมล็ด​ที่​เกี่ยว​ตก จง​ทิ้ง​ไว้​ให้​คน​ยาก‍จน​และ​คน​ต่าง‍ด้าว เรา​คือ​ยาห์‌เวห์ พระ‍เจ้า​ของ​เจ้า”

เทศ‌กาล​เสียง​แตร

23 พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า

24 “จง​กล่าว​แก่​คน​อิสรา‌เอล​ว่า ใน​วัน‍ที่​หนึ่ง​ของ​เดือน​ที่​เจ็ด เจ้า​ทั้ง‍หลาย​จง​ถือ​เป็น​วัน‍หยุด‍พัก​สงบ​วัน‍หนึ่ง เป็น​วัน​ประ‌ชุม​บริ‌สุทธิ์ ประ‌กาศ​เป็น​ที่​ระลึก​ด้วย​เสียง​แตร

25 ห้าม​ทำ‍งาน​ประ‌จำ​ใดๆ และ​จง​นำ​เครื่อง‍บูชา​ด้วย​ไฟ​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์”

วัน​ลบ​มลทิน

26 พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า

27 “ใน​วัน‍ที่​สิบ​ของ​เดือน​ที่​เจ็ด​นี้​เป็น​วัน​ลบ​มลทิน จะ​เป็น​วัน​ประ‌ชุม​บริ‌สุทธิ์​แก่​เจ้า และ​จง​ปฏิ‌เสธ​ความ​ปรารถ‌นา​ของ​เจ้า และ​นำ​เครื่อง‍บูชา​ด้วย​ไฟ​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์

28 ใน​วัน‍เดียว‍กัน​นั้น​ห้าม​ทำ‍งาน​ทุก‍อย่าง เพราะ​เป็น​วัน​ลบ​มลทิน ที่​จะ​ทำ​การ​ลบ​มลทิน​ของ​เจ้า​ต่อ​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​เจ้า

29 ใน​วัน‍เดียว‍กัน​นี้ ถ้า​ผู้‍ใด​ไม่​ปฏิ‌เสธ​ความ​ปรารถ‌นา​ของ​ตน‍เอง ก็​ให้​ไล่​ผู้‍นั้น​ออก​จาก​ท่าม‍กลาง​ชน‍ชาติ​ของ​ตน

30 และ​ใน​วัน​เดียว‍กัน​นี้​ถ้า​ผู้‍ใด​ทำ‍งาน​ใดๆ เรา​จะ​ทำ‍ลาย​ผู้‍นั้น​เสีย​จาก​ท่าม‍กลาง​ชน‍ชาติ​ของ​เขา

31 ห้าม​ทำ​งาน​ทุก‍อย่าง ทั้ง‍นี้​เป็น​กฎ‍เกณฑ์​ถาวร​ตาม​ที่‍พัก​อาศัย​ของ​เจ้า​ตลอด‍ชั่ว‍ชาติ‍พันธุ์​ของ​เจ้า

32 จะ​เป็น​วัน‍สะ‌บา‌โต​สำหรับ​หยุด‍พัก​สงบ​แก่​เจ้า และ​พวก‍เจ้า​ต้อง​ปฏิ‌เสธ​ความ​ปรารถ‌นา​ของ​เจ้า เริ่ม​แต่​เวลา​เย็น​ใน​วัน‍ที่​เก้า​ของ​เดือน เจ้า​ต้อง​รักษา​วัน‍สะ‌บา‌โต​จาก​เวลา​เย็น​ถึง​เวลา​เย็น”

เทศ‌กาล​อยู่‍เพิง

33 พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า

34 “จง​กล่าว​แก่​คน​อิสรา‌เอล​ว่า ใน​วัน‍ที่​สิบ‍ห้า​เดือน​ที่​เจ็ด​นี้ เป็น​วัน​เทศ‌กาล​อยู่‍เพิง​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทั้ง‍สิ้น​เจ็ด​วัน

35 จะ​มี​การ​ประ‌ชุม​บริ‌สุทธิ์​ใน​วัน‍แรก ห้าม​ทำ‍งาน​ประ‌จำ​ใดๆ

36 จง​นำ​เครื่อง‍บูชา​ด้วย​ไฟ​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทั้ง​เจ็ด​วัน ใน​วัน‍ที่​แปด​เจ้า​จง​มี​การ​ประ‌ชุม​บริ‌สุทธิ์ และ​นำ​เครื่อง‍บูชา​ด้วย​ไฟ​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ เป็น​การ​ประ‌ชุม​ตาม​พิธี ห้าม​ทำ‍งาน​ประ‌จำ​ใดๆ

37 “ต่อ‍ไป‍นี้​เป็น​เทศ‌กาล​เลี้ยง​ตาม​กำ‌หนด​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ ซึ่ง​เจ้า​ต้อง​ประ‌กาศ​เป็น​เวลา​ประ‌ชุม​บริ‌สุทธิ์ เพื่อ​ถวาย​สิ่ง​ต่อ‍ไป‍นี้​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ คือ​เครื่อง‍บูชา​ด้วย​ไฟ เครื่อง‍บูชา‍เผา‍ทั้ง‍ตัว​และ​ธัญ‌บูชา ทั้ง​เครื่อง‍สัตว‌บูชา​และ​เครื่อง‍ดื่ม‍บูชา ให้​ถวาย​แต่​ละ​อย่าง​ตาม​วัน‍ที่​กำ‌หนด​ไว้

38 นอก‍เหนือ​จาก​วัน‍สะ‌บา‌โต​แห่ง​พระ‍ยาห์‌เวห์ นอก‍เหนือ​จาก​ของ‍ถวาย​ของ​เจ้า นอก‍เหนือ​จาก​เครื่อง‍บูชา‍แก้‍บน​ของ​เจ้า และ​นอก‍เหนือ​จาก​เครื่อง‍บูชา​ด้วย​ใจ‍สมัคร​ของ​เจ้า​ซึ่ง​เจ้า​นำ​มา​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์

39 “ใน​วัน‍ที่​สิบ‍ห้า​ของ​เดือน​ที่​เจ็ด เมื่อ​เจ้า​ได้​เก็บ​พืช‍ผล​ที่​ได้​จาก​แผ่น‍ดิน​นั้น​เข้า‍มา​แล้ว เจ้า​จง​มี​เทศ‌กาล​เลี้ยง​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์​เจ็ด​วัน ใน​วัน‍แรก​ให้​หยุด‍พัก​สงบ และ​ใน​วัน‍ที่​แปด​ก็​ให้​หยุด‍พัก​สงบ

40 ใน​วัน‍แรก​จง​นำ​มา​ซึ่ง​ผล​จาก​ต้น‍มะ‌นาว ใบ‍อินท‌ผลัม กิ่ง‍ไม้​ที่​มี​ใบ​มาก กิ่ง‍ต้น‍หลิว และ​จง​ปีติ‍ยินดี​อยู่​เจ็ด​วัน​ต่อ​พระ‍ยาห์‌เวห์ พระ‍เจ้า​ของ​เจ้า

41 จง​ถือ​เป็น​พิธี​เทศ‌กาล​เลี้ยง​ปี​ละ​เจ็ด​วัน​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ ทั้ง‍นี้​เป็น​กฎ‍เกณฑ์​ถาวร​ตลอด‍ชั่ว‍ชาติ‍พันธุ์​ของ​เจ้า เจ้า​จง​ถือ​พิธี​นี้​ใน​เดือน​ที่​เจ็ด

42 จง​อยู่​ใน​เพิง​เจ็ด​วัน ทุก‍คน​ที่​เป็น​ชาว‍พื้น‍เมือง​อิสรา‌เอล​ให้​เข้า​อยู่​ใน​เพิง

43 เพื่อ​ชาติ‍พันธุ์​ของ​เจ้า​จะ​ได้​รับ‍รู้​ว่า เมื่อ​เรา​พา​คน​อิสรา‌เอล​ออก​จาก​แผ่น‍ดิน​อียิปต์​นั้น เรา​ได้​ให้​เขา​อยู่​ใน​เพิง เรา​คือ​ยาห์‌เวห์ พระ‍เจ้า​ของ​เจ้า”

44 ดัง‍นี้​แหละ โม‌เสส​จึง​ได้​ประ‌กาศ​ให้​คน​อิสรา‌เอล​ทราบ​ถึง​เทศ‌กาล​เลี้ยง​ตาม​กำ‌หนด​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27