16 ฝูงชนของเจ้าก็สะดุดและล้มลงและเขาทั้งหลายพูดแก่กันและกันว่า‘ลุกขึ้นเถอะ ให้เรากลับไปยังชนชาติของเราไปยังแผ่นดินที่เราถือกำเนิดเพราะเรื่องดาบของผู้บีบบังคับ’
17 จงเรียกชื่อฟาโรห์ กษัตริย์แห่งอียิปต์ว่า‘ผู้อึกทึก ผู้ปล่อยให้โอกาสผ่านไป’
18 “พระบรมมหากษัตริย์ ผู้ซึ่งพระนามของพระองค์ คือ พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัสว่า “เรามีชีวิตอยู่ตราบใดจะมีผู้หนึ่งมาเหมือนภูเขาทาโบร์ท่ามกลางภูเขาทั้งหลายและเหมือนภูเขาคารเมลข้างทะเล
19 ชาวอียิปต์เอ๋ยจงเตรียมข้าวของสำหรับตัวเจ้าเพื่อการถูกกวาดไปเป็นเชลยเพราะว่าเมืองเมมฟิสจะกลายเป็นที่ทิ้งร้างเป็นที่ปรักหักพัง ปราศจากผู้อาศัย
20 “อียิปต์เป็นโคสาวตัวงามแต่ตัวเหลือบจากทิศเหนือมาจับเธอ
21 แม้ว่าทหารที่จ้างมาที่อยู่ท่ามกลางเธอก็เหมือนลูกโคที่ได้ขุนไว้เออ เขาทั้งหลายหันกลับและหนีไปด้วยกันเขาทั้งหลายไม่ต่อต้านเพราะวันแห่งภัยพิบัติได้มาเหนือเขาทั้งหลายเป็นเวลาแห่งการลงโทษเขา
22 “เธอทำเสียงเหมือนงูที่กำลังเลื้อยออกไปเพราะศัตรูของเธอเดินกระบวนเข้ามาด้วยกำลังทัพและมาสู้กับเธอด้วยขวานเหมือนอย่างคนเหล่านั้นที่โค่นต้นไม้