1 ฝ่ายปาชเฮอร์ปุโรหิตบุตรของอิมเมอร์ผู้เป็น นายใหญ่ในพระนิเวศของพระเจ้า ได้ยินเยเรมีย์เผยพระวจนะถึงสิ่งเหล่านี้
2 ปาชเฮอร์ก็ตีเยเรมีย์ผู้เผยพระวจนะและจับท่านใส่คา ซึ่งตั้งอยู่ทางประตูเบนยามินด้านบนแห่งพระนิเวศของพระเจ้า
3 พอรุ่งขึ้นเมื่อปาชเฮอร์ปลดเยเรมีย์ออกจากคา เยเรมีย์พูดกับท่านว่า “พระเจ้ามิได้ทรงเรียกชื่อของท่านว่าปาชเฮอร์ แต่ทรงเรียกว่า น่าหวาดเสียวอยู่ทุกด้าน
4 เพราะพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า ดูเถิด เราจะกระทำเจ้าให้เป็นที่น่าหวาดเสียวต่อตัวเจ้าเอง และต่อมิตรสหายทั้งสิ้นของเจ้า เขาทั้งหลายจะล้มลงด้วยดาบของศัตรูของ เขาขณะที่เจ้ามองดูอยู่ และเราจะมอบยูดาห์ทั้งสิ้นไว้ในมือของ พระราชาบาบิโลน เขาจะกวาดเอาไปเป็นเชลยยังบาบิโลน และจะฆ่าเสียด้วยดาบ
5 ยิ่งกว่านั้นอีกเราจะยกความมั่งคั่งของเมืองนั้น คือทรัพยากรทั้งสิ้นและของมีค่าทั้งสิ้นของเมืองนั้น และทรัพย์สมบัติทั้งสิ้นของบรรดาพระราชา ของยูดาห์ไว้ในมือของศัตรูของเขาทั้งหลาย ผู้ซึ่งจะปล้นและฉุดคร่าและขนเอาเขาเหล่านั้นไปบาบิโลน
6 ส่วนตัวท่านนะ ปาชเฮอร์และบรรดาผู้ที่ อาศัยอยู่ในเรือนของท่าน จะต้องไปเป็นเชลย ท่านจะต้องไปยังบาบิโลน และท่านจะตายและถูกฝังไว้ที่นั่น ทั้งท่านและมิตรสหายทั้งสิ้นของท่าน ผู้ซึ่งท่านได้เผยพระวจนะเท็จแก่เขา”
7 ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงหลอกลวงข้าพระองค์และข้าพระองค์ก็ถูกหลอกลวงพระองค์ทรงมีกำลังยิ่งกว่าข้าพระองค์และพระองค์ก็ชนะข้าพระองค์เป็นที่ให้เขาหัวเราะวันยังค่ำทุกคนเยาะเย้ยข้าพระองค์
8 เพราะว่าข้าพระองค์พูดเมื่อไร ข้าพระองค์ร้องให้ช่วยข้าพระองค์ตะโกนว่า “ทารุณตายแล้ว”เพราะว่าพระวจนะของพระเจ้าได้เป็นเหตุให้ข้าพระองค์เป็นที่ตำหนิและเยาะเย้ยตลอดวัน
9 ถ้าข้าพระองค์จะกล่าวว่า “ข้าพเจ้าจะไม่อ้างถึงพระองค์หรือกล่าวในพระนามของพระองค์อีก”ก็มีสิ่งในใจของข้าพระองค์เหมือนไฟไหม้อัดอยู่ในกระดูกของข้าพระองค์และข้าพระองค์ก็อ่อนเปลี้ยที่ต้องอัดมันไว้และข้าพระองค์ก็อัดไว้ไม่ไหว
10 เพราะข้าพระองค์ได้ยินเสียงซุบซิบเป็นอันมากความหวาดเสียวอยู่รอบทุกด้านมิตรสหายที่คุ้นเคยทั้งสิ้นของข้าพระองค์กล่าวว่า“ใส่ความเขา ให้เราใส่ความเขา”เขาเฝ้าดูความล่มจมของข้าพระองค์“ชะรอยเขาจะถูกหลอกลวงแล้วเราชนะเขาได้และทำการแก้แค้นเขา”
11 แต่พระเจ้าทรงอยู่ข้างข้าพเจ้า ดังนักรบที่น่ากลัวเพราะฉะนั้น ผู้ข่มเหงข้าพเจ้าจะสะดุดเขาจะไม่ชนะข้าพเจ้าเขาจะขายหน้ามากเพราะเขากระทำไม่สำเร็จความอัปยศอดสูเป็นนิตย์ของเขานั้นจะไม่มีวันลืม
12 ข้าแต่พระเจ้าจอมโยธาผู้ทรงทดลองคนชอบธรรมผู้ทอดพระเนตรทั้งใจและจิตขอให้ข้าพระองค์ได้เห็นการแก้แค้นของพระองค์เหนือ เขาทั้งหลายเพราะข้าพระองค์ได้ทูลเสนอคดีของข้าพระองค์แล้ว
13 จงร้องเพลงถวายพระเจ้าจงสรรเสริญพระเจ้าเพราะว่าพระองค์ทรงช่วยกู้ชีวิตของผู้ขัดสนให้พ้นจากมือของผู้กระทำความชั่วร้าย
14 ขออย่าให้วันที่ข้าพเจ้าเกิดมานั้นรับพรอย่าให้วันที่มารดาของข้าพเจ้าคลอดข้าพเจ้าได้รับพร
15 ขอให้ชายคนนั้นถูกสาป คือคนที่เขานำข่าวไปบอกบิดาข้าพเจ้าว่า“บุตรชายคนหนึ่งเกิดมาแก่ท่านแล้ว”อันกระทำให้บิดามีความยินดีมาก
16 ขอให้ช่วยคนนั้นเหมือนกับบรรดาเมืองซึ่งพระเจ้าทรงคว่ำเสียและมิได้ทรงกลับพระทัยขอให้เขาได้ยินเสียงร้องให้ช่วยในเวลาเช้าและให้ได้ยินเสียงโวยวายในเวลาเที่ยง
17 เพราะเขามิได้ฆ่าข้าพเจ้าเสียตั้งแต่ในครรภ์ให้มารดาของข้าพเจ้าเป็นหลุมฝังศพของข้าพเจ้าและครรภ์นั้นจะได้โตอยู่เป็นนิตย์
18 ทำไมข้าพเจ้าจึงออกมาจากครรภ์มาเห็นความลำบากและความทุกข์และวันคืนของข้าพเจ้าก็สิ้นเปลืองไปด้วยความอับอาย