เย‌เร‌มีย์ 33 TH1971

การ​ให้​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​กลับ‍คืน​สู่​สภาพ​เดิม

1 พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍เจ้า​มา‍ยัง​เย‌เร‌มีย์​ครั้ง​ที่​สอง เมื่อ​ท่าน​ยัง​ถูก​กัก​ตัว​อยู่​ใน​บริ‌เวณ​ของ​ทหาร​รัก‌ษา พระ‍องค์​นั้น​ว่า

2 “พระ‍เจ้า​ผู้​ทรง​สร้าง​แผ่น‍ดิน​โลก พระ‍เจ้า​ผู้​ทรง​ปั้น​แผ่น‍ดิน​โลก​เพื่อ​สถา‌ปนา​ไว้ พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​คือ​พระ‍นาม​ของ​พระ‍องค์ ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า

3 จง​ทูล​เรา และ​เรา​จะ​ตอบ​เจ้า และ​จะ​บอก​สิ่ง​ที่​ใหญ่‍ยิ่ง​และ​ที่​ซ่อน​อยู่ ซึ่ง​เจ้า​ไม่‍รู้​นั้น​ให้​แก่​เจ้า

4 เพราะ​ว่า​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍เจ้า​แห่ง​อิส‌รา‌เอล ได้​ตรัส​ดัง‍นี้​เกี่ยว​ด้วย​เรื่อง​บ้าน​ใน​กรุง​นี้ และ​พระ‍ราช‍วัง​ของ​บรร‌ดา​กษัตริย์​แห่ง​ยู‌ดาห์ ซึ่ง​ถูก​รื้อ​ลง เพื่อ​ทำ​การ​ต่อ‍ต้าน​เชิง‍เทิน​และ​ดาบ

5 เขา​ทั้ง‍หลาย​จะ​มา​รบ​กับ​ชาว​เคล‌เดีย​และ​ทำ​ให้​คน เป็น​ศพ​ไป​เต็ม​บ้าน​เต็ม​เรือน เป็น​คน​ที่​เรา​สัง‌หาร​ด้วย​ความ​กริ้ว​และ​ความ​พิโรธ​ของ​เรา เพราะ​ได้​ซ่อน​หน้า​ของ​เรา​จาก​กรุง​นี้ เนื่อง‍ด้วย​ความ​อธรรม​ของ​เขา​ทั้ง‍หลาย

6 ดู‍เถิด เรา​จะ​นำ​อนา‌มัย และ​การ​รัก‌ษา​มา​ให้ และ​เรา​จะ​รัก‌ษา​เขา​ทั้ง‍หลาย ให้​หาย​และ​เผย​สวัสดิ‌ภาพ​และ​ความ​มั่น‍คง​อย่าง​อุดม

7 เรา​จะ​ให้​ยู‌ดาห์​และ​อิส‌รา‌เอล​กลับ​สู่​สภาพ​เดิม และ​สร้าง​เขา​ทั้ง‍หลาย​เสีย​ใหม่​อย่าง​ที่​เขา​เป็น​มา​แต่​เดิม​นั้น

8 เรา​จะ​ชำระ​เขา​จาก​โทษ‍บาป​ของ​เขา​ซึ่ง​มี​ต่อ​เรา และ​จะ​ให้​อภัย​โทษ​บาป​และ​การ​กบฏ​ต่อ​เรา

9 และ​กรุง​นี้​จะ​ให้​เรา​มี​ชื่อ​อัน​ให้​ความ​ชื่น‍บาน​เป็น​ที่​สรร‌เสริญ และ​เป็น​ศักดิ์‍ศรี​ต่อ​หน้า​บรร‌ดา​ประ‌ชา‍ชาติ​ทั้ง‍สิ้น​แห่ง แผ่น‍ดิน​โลก ซึ่ง​จะ​ได้​ยิน​ถึง​ความ​ดี ทั้ง‍สิ้น​ซึ่ง​เรา​ได้​กระ‌ทำ​เพื่อ​เขา​ทั้ง‍หลาย เขา​จะ​กลัว​และ​สะทก‍สะท้าน เพราะ​ความ​ดี​และ​สวัสดิ‌ภาพ​ทั้ง‍สิ้น​ซึ่ง​เรา​ได้​จัด‍หา​ให้​เมือง​นั้น

10 “พระ‍เจ้า​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า ใน​สถาน‍ที่​นี้​ซึ่ง​เจ้า​กล่าว​ว่า ‘เป็น​ที่​ทิ้ง​ร้าง ไม่‍มี​มนุษย์​หรือ​สัตว์’ ใน​หัว‍เมือง​แห่ง​ยู‌ดาห์​และ​ตาม​ถนน​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ซึ่ง​ร้าง‍เปล่า ไม่‍มี​มนุษย์​หรือ​ชาว​เมือง​หรือ​สัตว์

11 ที่‍นั่น​จะ​ได้‍ยิน​เสียง​บัน‌เทิง​และ​เสียง รื่น‍เริง​และ​เสียง​เจ้า‍บ่าว​และ​เสียง​เจ้า‍สาว และ​เสียง​บรร‌ดา​คน​เหล่า‍นั้น​ที่​ร้อง‍เพลง ขณะ​ที่​เขา​นำ​เครื่อง​บูชา​โม‌ทนา​พระ‍คุณ มา​ยัง​พระ‍นิเวศ​ของ​พระ‍เจ้า ว่า‘จง​ถวาย​โม‌ทนา​แด่​พระ‍เจ้า​จอม​โย‌ธาเพราะ​พระ‍เจ้า​ประ‌เสริฐเพราะ​ความ​รัก​มั่น‍คง​ของ​พระ‍องค์​ดำ‌รง​อยู่​เป็น นิตย์เพราะ​เรา​จะ​ให้​แผ่น‍ดิน​นั้น​กลับ​สู่​สภาพ​เดิมพระ‍เจ้า​ตรัส​ดัง‍นี้​แหละ

12 “พระ‍เจ้า​จอม‍โย‌ธา​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า ใน​สถาน‍ที่​นี้​ซึ่ง​เป็น​ที่​ทิ้ง‍ร้าง ไม่‍มี​มนุษย์​หรือ​สัตว์ และ​ที่​ใน​หัว‍เมือง​ทั้ง‍สิ้น​ของ​ที่​นี้ จะ​เป็น​ที่​อา‌ศัย​ของ​ผู้​เลี้ยง​แกะ​ได้​พัก​แกะ​ของ​เขา​ทั้ง‍หลาย​อีก

13 พระ‍เจ้า​ตรัส​ว่า ใน​หัว‍เมือง​แถบ​แดน​เทือก‍เขา ใน​หัว‍เมือง​แถบ​เนิน​เช‌เฟ‌ลาห์ ใน​หัว‍เมือง​แถบ​เน‌เกบ ใน​แผ่น‍ดิน​แห่ง​เบน‌ยา‌มิน ตาม​สถาน‍ที่​รอบ​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม ใน​หัว‍เมือง​ยู‌ดาห์​จะ​มี​ฝูง‍แกะ​ผ่าน​ใต้​มือ​ของ​ผู้​ที่​นับ​อีก

14 “พระ‍เจ้า​ตรัส​ว่า ดู‍เถิด วัน‍นั้น​จะ​มา​ถึง คือ​เมื่อ​เรา​จะ​ให้​คำ‍สัญ‌ญา​ที่​เรา กระ‌ทำ​ไว้​ต่อ​พงศ์‍พันธุ์​อิส‌รา‌เอล​และ​พงศ์‍พันธุ์​ยู‌ดาห์​สำ‌เร็จ

15 ใน​วัน​เหล่า‍นั้น​และ​ใน​เวลา​นั้น เรา​จะ​ให้​อัง‌กูร​ชอบ‍ธรรม​เกิด​มา​เพื่อ​ดา‌วิด และ​ท่าน​จะ​ให้​ความ​ยุติ‍ธรรม​และ​ความ​ชอบ‍ธรรม​ใน​แผ่น‍ดิน​นั้น

16 ใน​กาล​ครั้ง​นั้น ยู‌ดาห์​จะ​ได้​รับ​การ​ช่วย​ให้​รอด และ​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​จะ​อา‌ศัย​อยู่​อย่าง​มั่น‍คง และ​นี่​เป็น​ชื่อ​ซึ่ง​เขา​จะ​เรียก​เมือง​นั้น​คือ ‘พระ‍เจ้า​ทรง​เป็น​ความ​ชอบ‍ธรรม​ของ​เรา’

17 “เพราะ​พระ‍เจ้า​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า ดา‌วิด​จะ​ไม่​ขัด‍สน​บุรุษ​ที่​จะ​ประ‌ทับ​บน พระ‍ที่‍นั่ง​แห่ง​พงศ์‍พันธุ์​อิส‌รา‌เอล

18 และ​ปุโร‌หิต​เผ่า​เลวี​จะ​ไม่​ขัด‍สน​บุรุษ​ที่​อยู่​ต่อ‍หน้า​เรา เพื่อ​ถวาย​เครื่อง​เผา​บูชา และ​เผา​เครื่อง​ธัญญ‌บูชา และ​กระ‌ทำ​การ​สัก‌การ‌บูชา​เป็น​นิตย์”

19 พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍เจ้า​มา​ยัง​เย‌เร‌มีย์​ว่า

20 “พระ‍เจ้า​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า ถ้า​เจ้า​หัก​พันธ‌สัญ‌ญา​ของ​เรา​ด้วย​วัน​และ หัก​พันธ‌สัญ‌ญา​ของ​เรา​ด้วย​คืน​ได้ จน​วัน​และ​คืน​มา​ถึง​ตาม​เวลา​กำ‌หนด​ไม่‍ได้

21 แล้ว​จึง​จะ​หัก​พันธ‌สัญ‌ญา​ของ​เรา​ซึ่ง​มี​ต่อ​ดา‌วิด ผู้​รับ‍ใช้​ของ​เรา​ได้ จน​ท่าน​ไม่‍มี​โอรส​ที่​จะ​เสวย​ราชย์​บน​พระ‍ที่‍นั่ง​ของ​ท่าน และ​หัก​พันธ‌สัญ‌ญา​ของ​เรา​ซึ่ง​มี​ต่อ ปุโร‌หิต​เผ่า​เลวี​ผู้​ปรน‌นิบัติ​ของ​เรา​เสีย​ได้

22 บริ‌วาร​ของ​ฟ้า​สวรรค์​จะ​นับ​ไม่‍ได้ และ​เม็ด‍ทราย​ที่​ทะเล​ก็​ตวง​ไม่‍ได้​ฉัน‍ใด เรา​ก็​จะ​ให้​เชื้อ‍สาย​ของ​ดา‌วิด​ผู้​รับ‍ใช้ ของ​เรา​และ​ปุโร‌หิต​เผ่า​เลวี​ผู้​ปรน‌นิบัติ​ของ เรา​ทวี​มาก‍ขึ้น​ฉัน‍นั้น”

23 พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍เจ้า​มา​ถึง​เย‌เร‌มีย์​ว่า

24 “เจ้า​ไม่‍ได้​สัง‌เกต​เห็น​ดอก​หรือ​ว่า ประ‌ชา‍ชน​เหล่า‍นี้​พูด​กัน​อย่าง‍ไร คือ​พูด​กัน​ว่า ‘พระ‍เจ้า​ทรง​ทอด‍ทิ้ง​สอง​ตระ‌กูล​ที่​พระ‍องค์​ทรง เลือก​ไว้​เสีย​แล้ว’ ดัง‍นี้​แหละ เขา​ทั้ง‍หลาย​ได้​ดู‍หมิ่น​ประ‌ชา‍กร​ของ​เรา ฉะนี้​เขา​จึง​ไม่​เป็น​ประ‌ชา‍ชาติ​ใน​สาย‍ตา​ของ​เขา ทั้ง‍หลาย​อีก​ต่อ‍ไป

25 พระ‍เจ้า​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า ถ้า​เรา​มิ‍ได้​สถา‌ปนา​พันธ‌สัญ‌ญา ของ​เรา​กับ​วัน​และ​คืน และ​สถา‌ปนา​กฎ​ต่างๆ​ของ​ฟ้า​สวรรค์​และ​แผ่น‍ดิน​โลก​แล้ว

26 เรา​จึง​จะ​ทอด‍ทิ้ง​เชื้อ‍สาย​ของ​ยา‌โคบ และ​ดา‌วิด​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​เรา และ​จะ​ไม่​เลือก​ผู้​หนึ่ง​จาก​เชื้อ‍สาย ของ​เขา​ให้​ครอบ‍ครอง​เหนือ​พงศ์‍พันธุ์ ของ​อับ‌รา‌ฮัม อิส‌อัค​และ​ยา‌โคบ เพราะ​เรา​จะ​ให้​เขา​กลับ​สู่​สภาพ​เดิม และ​จะ​มี​ความ​กรุณา​เหนือ​เขา”