42 โมอับจะถูกทำลายและไม่เป็นชนชาติหนึ่งอีกต่อไปเพราะว่าเขาพองตัวขึ้นต่อพระเจ้า
43 พระเจ้าตรัสว่า ชาวเมืองโมอับเอ๋ยความสยดสยอง หลุมพรางและกับ อยู่ต่อหน้าเจ้า
44 ผู้ใดที่หนีจากความสยดสยองจะตกหลุมพรางและผู้ที่ปีนออกมาจากหลุมพรางก็จะติดกับเพราะเราจะนำสิ่งเหล่านี้มาเหนือโมอับในปีแห่งการลงโทษเขาพระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
45 “ผู้ลี้ภัยได้ไปยืนอยู่อย่างหมดแรงที่ในเงาเมืองเฮชโบนเพราะว่าไฟได้ออกมาจากเฮชโบนเปลวไฟได้ออกมาจากเรือนสิโหนมันทำลายหน้าผากของโมอับกระหม่อมของบรรดาบุตรแห่งความอลเวง
46 โมอับเอ๋ย วิบัติแก่เจ้าชนชาติแห่งพระเคโมชกำลังวอดวายอยู่แล้วเพราะบรรดาบุตรชายของเจ้าถูกจับไปเป็นเชลยและบุตรีของเจ้าก็เข้าในความเป็นเชลย
47 แต่เรายังจะให้โมอับกลับสู่สภาพเดิมในกาลต่อไป พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ”เท่านี้เป็นข้อพิพากษาโมอับ