45 “ประชากรของเราเอ๋ย จงออกไปเสียจากท่ามกลางมันให้ทุกคนเอาชีวิตของตนรอดจากความพิโรธอันร้อนแรงของพระเจ้าเถิด
46 อย่าให้ใจของเจ้าวิตกและอย่าให้กลัวต่อข่าวซึ่งได้ยินในแผ่นดินนั้นเมื่อมีข่าวมาในปีหนึ่งต่อมาอีกปีหนึ่งก็มีข่าวมาและความทารุณก็มีอยู่ในแผ่นดินและผู้ครอบครองก็ต่อสู้กับผู้ครอบครอง
47 “เพราะฉะนั้น ดูเถิด วันเวลาจะมาถึงเมื่อเราจะลงโทษรูปเคารพแห่งบาบิโลนแผ่นดินทั้งสิ้นของมันจะต้องได้อายและบรรดาชาวบาบิโลน ซึ่งถูกฆ่าจะล้มลงที่ท่ามกลางมัน
48 แล้วฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกและสรรพสิ่งที่มีอยู่ในนั้นจะร้องเพลงเพราะความชื่นบานเหนือบาบิโลนเพราะว่าผู้ทำลายจะมาจากทิศเหนือต่อสู้กับเขาทั้งหลายพระเจ้าตรัสดังนี้
49 บาบิโลนจะต้องล้มลง เนื่องด้วยคนที่ถูกฆ่าแห่งอิสราเอลดังผู้ที่ถูกฆ่าแห่งแผ่นดินโลกทั้งมวลได้ ล้มลงเพราะบาบิโลน
50 “เจ้าทั้งหลายผู้ที่รอดพ้นไปจากดาบรีบไปเถิด อย่ายืนนิ่งอยู่จงระลึกถึงพระเจ้าจากที่ไกลและให้กรุงเยรูซาเล็มเข้ามาในจิตใจของเจ้า
51 ว่า ‘เราได้อาย เพราะเราได้ยินคำเยาะเย้ยความอัปยศคลุมหน้าเราไว้เพราะคนต่างชาติได้เข้าในสถานบริสุทธิ์แห่งพระนิเวศของพระเจ้า’