2 “ยูดาห์ไว้ทุกข์และประตูเมืองทั้งปวงของเธอก็อ่อนกำลังลงประชาชนของเธอก็แต่งดำหน้าก้มอยู่บนแผ่นดินและเสียงร้องของเยรูซาเล็มก็ขึ้นไป
3 เจ้านายของเธอสั่งคนใช้ของเขาให้ไปตักน้ำเขาทั้งหลายไปยังที่ขังน้ำเห็นว่าไม่มีน้ำเขาทั้งหลายก็กลับไปด้วยภาชนะเปล่าเขาทั้งหลายได้อายและขายหน้าเขาจึงคลุมศีรษะของเขาทั้งหลายเสีย
4 เพราะเรื่องแผ่นดินที่แห้งแล้งเนื่องจากไม่มีฝนตกบนแผ่นดินชาวนาทั้งหลายก็อับอายเขาทั้งหลายจึงคลุมศีรษะของเขาเสีย
5 แม้กวางตัวเมียที่อยู่ในท้องทุ่งก็ละทิ้งลูกที่ตกใหม่ของมันเสียเพราะว่าไม่มีหญ้า
6 ลาป่ายืนอยู่บนที่สูงโล้นมันหอบเหมือนกับหมาป่าตาของมันก็มืดมัวเพราะว่าไม่มีผักหญ้า
7 “แม้ว่าบาปชั่วของข้าพระองค์ทั้งหลายก็เป็นพยานปรักปรำข้าพระองค์ข้าแต่พระเจ้า ขอพระองค์โปรดเถิด เพื่อเห็นแก่พระนามของพระองค์บรรดาการกลับสัตย์ของข้าพระองค์ทั้งหลายก็มากยิ่งข้าพระองค์ทั้งหลายกระทำบาปต่อพระองค์
8 ข้าแต่พระองค์ผู้เป็นความหวังแห่งอิสราเอลเป็นพระผู้ช่วยของเขาในยามลำบากไฉนพระองค์จะทรงเป็นเหมือนแขกเมืองในแผ่นดินหรือเหมือนคนเดินทางแวะอาศัยค้างเพียงคืนเดียว