4 และเราจะกระทำให้เขาเป็นที่ครั่นคร้าม แก่ราชอาณาจักรทั้งสิ้นแห่งแผ่นดินโลก เหตุด้วยการกระทำซึ่งมนัสเสห์บุตร เฮเซคียาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ได้กระทำ ในเยรูซาเล็ม
5 เยรูซาเล็มเอ๋ย ใครจะสงสารเจ้าหรือใครจะเสียใจกับเจ้าใครจะแวะมาถามทุกข์สุขของเจ้า
6 พระเจ้าตรัสว่า เจ้าได้ปฏิเสธเราเจ้าถอยหลังเรื่อยไปเราจึงได้เหยียดมือออกไปต่อสู้เจ้าและทำลายเจ้าเราเอือมต่อการผ่อนผันแล้ว
7 เราได้ซัดเขาด้วยส้อมซัดข้าวในบรรดาประตูแห่งเมืองนั้นเราได้ทำให้ลูกของเขาทั้งหลายตาย เราได้ทำลายประชากรของเราเขาทั้งหลายมิได้หันกลับจากพฤติการณ์ของเขา
8 เรากระทำให้หญิงม่ายของเขามีมากยิ่งกว่าทรายในทะเลณ เวลาเที่ยงวัน เราได้นำผู้ทำลายมาสู่บรรดาแม่ของคนหนุ่มทั้งหลายเราได้กระทำให้ความแสนระทมและความสยดสยองตกเหนือเธอโดยฉับพลัน
9 เธอที่มีบุตรเจ็ดคนก็อ่อนกำลังเธอสลบไปแล้วดวงอาทิตย์ของเธอตกเมื่อยังวันอยู่นางได้รับความละอายและถูกหยามน้ำหน้าเราจะมอบผู้ที่เหลืออยู่ให้แก่ดาบต่อหน้าศัตรูของเขาพระเจ้าตรัสดังนี้แหละ”
10 แม่จ๋า วิบัติแก่ฉัน ที่แม่คลอดฉันมา เป็นคนที่ให้เกิดการแก่งแย่งและการชิงดีแก่แผ่นดินทั้งสิ้น ฉันก็มิได้ให้ยืม หรือฉันก็มิได้ยืมเขา แต่เขาทุกคนแช่งฉัน