เย‌เร‌มีย์ 18:16-22 TH1971

16 ได้​กระ‌ทำ​ให้​แผ่น‍ดิน​ของ​เขา​ทั้ง​หลาย​เป็น​ที่​หวาด‍เสียวเป็น​สิ่ง​ที่​เขา​เยาะ‍เย้ย​อยู่​เป็น​นิตย์ทุก​คน​ที่​ผ่าน​ไป​ก็​หวาด‍เสียวและ​สั่น​ศีรษะ​ของ​เขา

17 เรา​จะ​กระ‌จาย​เขา​ออก​ไป​อย่าง​ลม​ตะวัน‍ออกต่อ‍หน้า​ศัตรูเรา​จะ​หัน‍หลัง​ให้​เขา​ไม่‍ใช่​หัน‍หน้า​ให้ใน​วัน​แห่ง​ความ​ลำ‌บาก​ยาก‍เย็น​ของ​เขา​นั้น”

18 แล้ว​เขา​กล่าว​ว่า “มา‍เถิด ให้​เรา​ปอง‍ร้าย​เย‌เร‌มีย์ เพราะ​ว่า​พระ‍ธรรม​จะ​ไม่​พินาศ​ไป​จาก​บรร‌ดา​ปุโร‌หิต หรือ​คำ​ปรึก‌ษา​ย่อม​ไม่​ขาด​จาก​นัก‍ปราชญ์ หรือ​ถ้อย‍คำ​ไม่​ขาด​จาก​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ มา‍เถิด ให้​เรา​โจม‍ตี​เขา​ด้วย​ลิ้น และ​อย่า​ให้​เรา​ฟัง​คำ​ของ​เขา​เลย”

19 ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า ขอ​ทรง​ฟัง​ข้า‍พระ‍องค์ขอ​ทรง​ฟัง​เสียง​ปร‌ปักษ์​ของ​ข้า​พระ‍องค์​ซิ พระ‍เจ้า‍ข้า

20 ความ​ชั่ว​เป็น​ของ​สำ‌หรับ​ตอบ‍แทน​ความ​ดี​หรือถึง​กระ‌นั้น เขา​ยัง​ขุด​หลุม​ไว้​ปอง​ชีวิต​ของ​ข้า‍พระ‍องค์ขอ​ทรง​ระลึก​ว่า​ข้า‍พระ‍องค์​ยืน​เฝ้า​พระ‍องค์ทูล‍ขอ​ความ​ดี​เพื่อ​เขาเพื่อ​จะ​หัน​พระ‍พิโรธ​ของ​พระ‍องค์​ไป​เสีย​จาก​เขา

21 เพราะ​ฉะนั้น ขอ​ทรง​มอบ​บุตร​หลาน​ของ เขา​ให้​แก่​การ​กัน‌ดาร​อา‌หารมอบ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ให้​แก่​อำ‌นาจ​ของ​ดาบให้​ภรรยา​ของ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ขาด​บุตร​และ​เป็น​หญิง‍ม่ายขอ​ให้​ผู้‍ชาย​ของ​เขา​ประ‌สบ​ความ​ตาย​ด้วย​โรค‍ระบาดให้​อนุ‌ชน​ของ​เขา​ถูก​ดาบ​ตาย​ใน​สง‌คราม

22 ขอ​ให้​ได้​ยิน​เสียง‍ร้อง​มา​จาก​เรือน​ของ​เขา​ทั้ง‍หลายเมื่อ​พระ‍องค์​ทรง​พา​กอง‍ทหาร​มา​ปล้น​เขา​อย่าง​ฉับ‍พลันเพราะ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ได้​ขุด​หลุม​ไว้​ดัก​ข้า‍พระ‍องค์และ​วาง​บ่วง​ดัก​เท้า​ของ​ข้า‍พระ‍องค์