17 เขาพูดกับคนที่ดูหมิ่นพระวจนะของพระเจ้าเสมอว่า ‘ท่านจะสุขสบาย’ และแก่ทุกคนที่ดื้อตามใจของตนเอง เขาทั้งหลายกล่าวว่า ‘จะไม่มีเหตุร้ายมาเหนือเจ้า’ ”
18 เพราะว่าผู้ใดเล่าที่ได้ยืนอยู่ในพลพรรคของพระเจ้าที่จะพิเคราะห์เห็นและฟังพระวจนะของพระองค์หรือผู้ใดที่เชื่อฟังพระวจนะของพระองค์และคอยฟัง
19 ดูเถิด นั่นพายุของพระเจ้าคือพระพิโรธได้ออกไปแล้วเป็นพายุหมุนเวียนมันจะระเบิดขึ้นเหนือศีรษะของคนอธรรม
20 ความกริ้วของพระเจ้าจะไม่หันกลับจนกว่าพระองค์จะทรงกระทำให้สำเร็จตามพระเจตนาแห่งพระหฤทัยของพระองค์ในวันหลังๆ เจ้าทั้งหลายจะเข้าใจเรื่องนี้แจ่มแจ้ง
21 “เรามิได้ใช้ผู้เผยพระวจนะเหล่านั้นแต่เขาทั้งหลายยังวิ่งไปเราไม่ได้พูดกับเขาทั้งหลายแต่เขาทั้งหลายยังเผยพระวจนะ
22 แต่ถ้าเขาทั้งหลายได้ยืนอยู่ในการประชุมของเราแล้วเขาคงจะได้ป่าวร้องถ้อยคำของเราต่อประชากรของเราและเขาทั้งหลายคงจะได้ให้ประชาชนหันกลับจาก ทางชั่วของเขาแล้วและหันกลับจากความชั่วช้าในการกระทำของเขา
23 “พระเจ้าตรัสว่า เราเป็นพระเจ้าใกล้แค่คืบ มิใช่พระเจ้าที่อยู่ไกลด้วยดอกหรือ