เย‌เร‌มีย์ 38:3-9 TH1971

3 พระ‍เจ้า​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า กรุง​นี้​จะ​ต้อง​มอบ​ไว้​ใน​มือ​ของ​กอง‍ทัพ​ของ​กษัตริย์ แห่ง​บา‌บิ‌โลน​และ​ท่าน​จะ​ยึด​ไว้”

4 และ​บรร‌ดา​เจ้า‍นาย​จึง​ทูล​พระ‍รา‌ชา​ว่า “ขอ​ประ‌หาร​ชาย​คน​นี้​เสีย เพราะ​เขา​กระ‌ทำ​ให้​มือ​ของ​ทหาร​ซึ่ง​เหลือ​อยู่​ใน​เมือง​นี้​อ่อน​ลง ทั้ง​มือ​ของ​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍หมด​ด้วย โดย​พูด​ถ้อย‍คำ​เช่น‍นี้​แก่​เขา​ทั้ง‍หลาย เพราะ​ว่า​ชาย​คน​นี้​มิ‍ได้​แสวง‍หา​ความ​อยู่​เย็น​เป็น​สุข ของ​ชน​ชาติ​นี้ แต่​หา​ความ​ทุกข์​ยาก​ลำ‌บาก”

5 กษัตริย์​เศ‌เด‌คี‌ยาห์​ตรัส​ว่า “ดู‍เถิด ชาย​คน​นี้​อยู่​ใน​มือ​ของ​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​แล้ว เพราะ​กษัตริย์​จะ​ทำ​อะไร​ขัด​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ได้​เล่า”

6 เขา​จึง​จับ​เย‌เร‌มีย์​หย่อน​ลง​ไป​ใน​ที่​ขัง‍น้ำ​ของ มัล‌คี‌ยาห์​ราช​โอรส ซึ่ง​อยู่​ใน​บริ‌เวณ​ทหาร​รัก‌ษา​พระ‍องค์​เขา​เอา เชือก​หย่อน​เย‌เร‌มีย์​ลง​ไป ใน​ที่​ขัง‍น้ำ​นั้น​ไม่‍มี​น้ำ มี​แต่​โคลน และ​เย‌เร‌มีย์​ก็​จม​ลง​ไป​ใน​โคลน

7 เมื่อ​เอ‌เบด‌เม‌เลค​คน​เอ‌ธิ‌โอ‌เปีย ขันที​ใน​พระ‍ราช‍วัง​ได้​ยิน​ว่า​เขา​หย่อน​เย‌เร‌มีย์​ลง​ไป​ใน​ที่​ขัง‍น้ำ​นั้น (ฝ่าย​พระ‍รา‌ชา​ประ‌ทับ​อยู่​ที่​ประ‌ตู​เบน‌ยา‌มิน)

8 เอ‌เบด‌เม‌เลค​ก็​ออก​ไป​จาก​พระ‍ราช‍วัง และ​ทูล​พระ‍รา‌ชา​ว่า

9 “ข้า‍แต่​พระ‍รา‌ชา​ของ​ข้า‍พระ‍บาท คน​เหล่า‍นี้​ได้​กระ‌ทำ​ความ​ชั่ว‍ร้าย​ใน บรร‌ดา​การ​ที่​เขา​ได้​กระ‌ทำ​ต่อ​เย‌เร‌มีย์​ผู้‍เผย‍พระ‍วจนะ โดย​ที่​ได้​ทิ้ง​ท่าน​ลง​ไป​ใน​ที่​ขัง‍น้ำ ท่าน​คง​หิว​ตาย​ที่‍นั่น เพราะ​ใน​กรุง​นี้​ไม่‍มี​ขนม‍ปัง​เหลือ​อยู่​เลย”