29 “จงเรียกนักธนูมาต่อสู้กับบาบิโลน คือบรรดาคนที่โก่งธนู จงตั้งค่ายไว้รอบมัน อย่าให้ผู้ใดหนีรอดพ้นไปได้จงกระทำ กับมันตามการกระทำของมัน จงกระทำแก่มันอย่างที่มันได้กระทำแล้ว เพราะมันจองหองลองดีกับพระเจ้า พระองค์ผู้บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล
30 เพราะฉะนั้น คนหนุ่มๆของมันจะล้มลงที่ลานของมัน และทหารของมันทั้งสิ้นจะถูกทำลาย ในวันนั้น พระเจ้าตรัสดังนี้
31 “พระเจ้าจอมโยธาตรัสว่าผู้จองหองเอ๋ย ดูเถิด เราต่อสู้กับเจ้าเพราะว่าวันเวลาของเจ้ามาถึงแล้วคือเวลาที่เราจะลงโทษเจ้า
32 ผู้จองหองจะสะดุดและล้มลงจะไม่มีผู้ใดพยุงเขาขึ้นได้และเราจะก่อไฟในบรรดาหัวเมืองของมันและไฟจะกินบรรดาที่อยู่รอบมันเสียสิ้น
33 “พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้ว่า ประชาชนอิสราเอลถูกบีบบังคับ และประชาชนยูดาห์ก็พลอยไปด้วย ผู้ที่จับเขาทั้งหลายไปเป็นเชลยได้ยึดเขาไว้มั่น เขาทั้งหลายปฏิเสธไม่ยอมให้เขาไป
34 พระผู้ไถ่ของเขาทั้งหลายนั้นเข้มแข็ง พระนามของพระองค์คือพระเยโฮวาห์จอมโยธา พระองค์จะทรงแก้คดีของเขาเป็นแน่ เพื่อพระองค์จะประทานความสงบแก่แผ่นดินโลก แต่ประทานความไม่สงบแก่ชาวเมืองบาบิโลน
35 “พระเจ้าตรัสว่า ให้ดาบอยู่เหนือชาวเคลเดียและเหนือชาวเมืองบาบิโลนและเหนือเจ้านายและนักปราชญ์ของเขา