37 ให้ดาบอยู่เหนือม้าทั้งหลายของเขาและรถรบของเขาและอยู่เหนือกองทหารชนต่างด้าวท่ามกลางเขาเพื่อเขาทั้งหลายจะกลายเป็นผู้หญิงไปให้ดาบอยู่เหนือทรัพย์สมบัติทั้งสิ้นของเขาเพื่อว่าทรัพย์สมบัตินั้นจะถูกปล้นเสีย
38 ให้ความแห้งแล้งอยู่เหนือน้ำทั้งหลายของมันเพื่อน้ำทั้งหลายนั้นจะได้แห้งไปเพราะเป็นแผ่นดินแห่งรูปเคารพและเขาทั้งหลายก็บ้ารูปนั้น
39 “เพราะฉะนั้น สัตว์ป่าทั้งหลายและบรรดาหมาจิ้งจอก จะอาศัยในบาบิโลน และนกกระจอกเทศจะอาศัยอยู่ในนั้น เมืองนั้นจะไม่มีประชาชนอยู่อีกต่อไปเป็นนิตย์ คือไม่มีชาวเมืองอาศัยอยู่ตลอดชั่วชาติพันธุ์
40 พระเจ้าตรัสว่า เมื่อพระเจ้าได้ทรงคว่ำเมืองโสโดมและเมืองโกโมราห์ และหัวเมืองใกล้เคียง ดังนั้น จะไม่มีคนพำนักอยู่ที่นั่นและไม่มีมนุษย์คนใด อาศัยอยู่ในเมืองนั้น
41 “ดูเถิด ชนชาติหนึ่งมาจากทิศเหนือประชาชาติอันเข้มแข็งชาติหนึ่งและกษัตริย์หลายองค์จะถูกเร้าให้มาจากที่ไกลที่สุดของแผ่นดินโลก
42 เขาทั้งหลายจับคันธนูและหอกเขาทั้งหลายดุร้าย และไม่มีความกรุณาเสียงของเขาทั้งหลายก็เหมือนเสียงทะเลคะนองเขาทั้งหลายขี่ม้าเรียงรายกันเป็นคนเข้าสู้สงครามกับเจ้านะ บุตรีแห่งบาบิโลนเอ๋ย
43 “กษัตริย์แห่งบาบิโลนได้ยินข่าวเรื่องนั้นและพระหัตถ์ของพระองค์ก็อ่อนลงความแสนระทมจับหัวใจเขาเจ็บปวดอย่างผู้หญิงกำลังคลอดบุตร