1 พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า“ดูเถิด เราจะปลุกวิญญาณของผู้ทำลายต่อสู้กับบาบิโลนต่อสู้กับชาวประเทศเคลเดีย
2 เราจะส่งผู้ฝัดไปยังบาบิโลนและเขาทั้งหลายจะฝัดมันและเขาทั้งหลายจะทำให้แผ่นดินของมันว่างเปล่าเมื่อเขาทั้งหลายมาล้อมมันไว้ทุกด้านในวันแห่งความยากลำบาก
3 อย่าให้นักธนูโก่งคันธนูได้อย่าให้เขาสวมเสื้อเกราะลุกขึ้นได้อย่าไว้ชีวิตคนหนุ่มๆของมันเลยจงทำลายพลโยธาของมันทั้งหมด
4 เขาทั้งหลายจะถูกฆ่าล้มลงในแผ่นดินของชาวเคลเดียและบาดเจ็บอยู่ที่ถนนเมืองนั้น
5 เพราะว่าอิสราเอลและยูดาห์มิได้ถูกทอดทิ้งโดยพระเจ้าของเขาทั้งหลายพระเจ้าจอมโยธาแต่แผ่นดินของชาวเคลเดียนั้นเต็มด้วยความผิดต่อองค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล
6 “จงหนีเสียจากท่ามกลางบาบิโลนให้ทุกคนเอาชีวิตของตนรอดเถิดในการลงโทษมันนั้น เจ้าอย่าถูกตัดออกเลยเพราะนี่เป็นเวลาแก้แค้นแห่งพระเจ้าเป็นการซึ่งพระองค์ทรงตอบสนอง
7 บาบิโลนได้เคยเป็นถ้วยทองคำในพระหัตถ์ของพระเจ้ากระทำให้แผ่นดินโลกทั้งสิ้นมึนเมาไปบรรดาประชาชาติได้ดื่มเหล้าองุ่นของมันเพราะฉะนั้นประชาชาติต่างๆจึงบ้าไป