3 อย่าให้นักธนูโก่งคันธนูได้อย่าให้เขาสวมเสื้อเกราะลุกขึ้นได้อย่าไว้ชีวิตคนหนุ่มๆของมันเลยจงทำลายพลโยธาของมันทั้งหมด
4 เขาทั้งหลายจะถูกฆ่าล้มลงในแผ่นดินของชาวเคลเดียและบาดเจ็บอยู่ที่ถนนเมืองนั้น
5 เพราะว่าอิสราเอลและยูดาห์มิได้ถูกทอดทิ้งโดยพระเจ้าของเขาทั้งหลายพระเจ้าจอมโยธาแต่แผ่นดินของชาวเคลเดียนั้นเต็มด้วยความผิดต่อองค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล
6 “จงหนีเสียจากท่ามกลางบาบิโลนให้ทุกคนเอาชีวิตของตนรอดเถิดในการลงโทษมันนั้น เจ้าอย่าถูกตัดออกเลยเพราะนี่เป็นเวลาแก้แค้นแห่งพระเจ้าเป็นการซึ่งพระองค์ทรงตอบสนอง
7 บาบิโลนได้เคยเป็นถ้วยทองคำในพระหัตถ์ของพระเจ้ากระทำให้แผ่นดินโลกทั้งสิ้นมึนเมาไปบรรดาประชาชาติได้ดื่มเหล้าองุ่นของมันเพราะฉะนั้นประชาชาติต่างๆจึงบ้าไป
8 บาบิโลนได้ล้มลงและแตกไปอย่างฉับพลันจงคร่ำครวญเพื่อมันเถิดจงเอาพิมเสนมาให้มันบรรเทาปวดชะรอยจะรักษามันให้หายได้กระมัง
9 เราทั้งหลายอยากจะรักษาบาบิโลนให้หายแต่มันไม่หายละทิ้งมันเสียเถิดและให้เราไปต่างไปยังประเทศของตนเพราะว่าการพิพากษามันได้ขึ้นไปถึงฟ้าสวรรค์และได้ถูกยกขึ้นถึงฟากฟ้า