30 นักรบแห่งบาบิโลนหยุดรบแล้วเขาทั้งหลายค้างอยู่ในที่กำบังเข้มแข็งของเขากำลังของเขาถอยเสียแล้วเขาทั้งหลายกลายเป็นเหมือนผู้หญิงที่อาศัยของมันก็กำลังไฟไหม้และดาลประตูของมันก็หัก
31 นักวิ่งคนหนึ่งวิ่งไปพบนักวิ่งอีกคนหนึ่งทูตคนหนึ่งวิ่งไปพบทูตอีกคนหนึ่งเพื่อทูลกษัตริย์แห่งบาบิโลนว่าเมืองของพระองค์ถูกยึดไว้ทุกด้านแล้ว
32 ท่าลุยข้ามก็ถูกยึดแล้วเครื่องป้องกันก็ถูกไฟไหม้และบรรดาทหารก็ระส่ำระสาย
33 เพราะพระเจ้าจอมโยธา พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่าบุตรีแห่งบาบิโลนก็เหมือนลานนวดข้าวณ เวลาที่มันถูกเหยียบย่ำอีกสักประเดี๋ยวเวลาเกี่ยวก็จะมาถึงแล้ว”
34 “ให้ชาวเมืองศิโยนพูดว่า“เนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนได้กินข้าพเจ้าเสียแล้วท่านได้ขย้ำข้าพเจ้าท่านได้ทำให้ข้าพเจ้าเป็นภาชนะว่างเปล่าท่านได้กลืนข้าพเจ้าดั่งจระเข้ท่านกินของอร่อยของข้าพเจ้าจนเต็มท้องและท่านได้ไล่ข้าพเจ้าออกไป
35 ให้ชาวศิโยนกล่าวว่า“ความทารุณที่ได้กระทำแก่ข้าพเจ้าและแก่ญาติของข้าพเจ้า จงตกเหนือบาบิโลน”ให้เยรูซาเล็มกล่าวว่า“ที่ข้าพเจ้าต้องตายนั้นชาวประเทศเคลเดียก็รับผิดชอบ”
36 เพราะฉะนั้น พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า“ดูเถิด เราจะแก้คดีของเจ้าและกระทำการแก้แค้นเพื่อเจ้าเราจะทำทะเลของมันให้แห้งและกระทำแหล่งน้ำของมันให้เหือด