17 เจ้าทั้งหลายที่อาศัยอยู่ภายใต้วงล้อมเอ๋ยจงเก็บข้าวของจากพื้นดิน
18 เพราะพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า“นี่แน่ะ เราจะเหวี่ยงชาวแผ่นดินออกไปเสียณ เวลานี้และเราจะนำความทุกข์ใจมาถึงเขาเพื่อให้เขารู้สึก”
19 วิบัติแก่ข้าพเจ้า เพราะความเจ็บปวดของข้าพเจ้าบาดแผลของข้าพเจ้าก็สาหัสแต่ข้าพเจ้าเคยว่า “แท้จริงนี่เป็นความเจ็บป่วยและข้าพเจ้าจะต้องทนเอา”
20 เต็นท์ของข้าพเจ้าก็ถูกทำลายและเชือกเต็นท์ของข้าพเจ้าก็ขาดสิ้นลูกๆ ของข้าพเจ้าจากข้าพเจ้าไปหมดและไม่มีพวกเขาอีกแล้วไม่มีใครกางเต็นท์ให้ข้าพเจ้าอีกและแขวนม่านของข้าพเจ้าให้
21 เพราะว่าผู้เลี้ยงแกะก็เขลาและไม่ได้ทูลถามพระยาห์เวห์เพราะฉะนั้น เขาจึงไม่จำเริญขึ้นและฝูงแกะของเขาก็กระจัดกระจายไป
22 ดูสิ เสียงเล่าลือมาถึงแล้วเสียงโกลาหลยิ่งใหญ่จากแดนเหนือมาทำให้เมืองต่างๆ ของยูดาห์เป็นที่ร้างเปล่าให้เป็นที่อยู่ของหมาป่า
23 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพระองค์ทราบแล้วว่าทางของมนุษย์ไม่ขึ้นอยู่กับตัวเขาคือไม่ได้อยู่ที่มนุษย์ที่จะดำเนินไป และนำย่างเท้าของตนเอง