1 ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงชอบธรรมเมื่อข้าพระองค์สู้คดีกับพระองค์แต่ข้าพระองค์ยังขอทูลเสนอมูลคดีต่อพระองค์ทำไมทางของคนอธรรมจึงเจริญขึ้นทำไมทุกคนที่ทรยศก็อยู่เย็นเป็นสุข
2 พระองค์ทรงปลูกเขาทั้งหลายและเขาก็หยั่งรากลงพวกเขางอกงามขึ้นและเกิดผลพระองค์ทรงอยู่ใกล้ที่ปากของเขาแต่ไกลจากใจของเขา
3 ข้าแต่พระยาห์เวห์ แต่พระองค์ทรงรู้จักข้าพระองค์พระองค์ทรงเห็นข้าพระองค์ และทรงทดลองความคิดของข้าพระองค์ที่มีต่อพระองค์ขอทรงฉุดพวกเขาออกมาเหมือนแกะสำหรับการฆ่าและแยกเขาไว้ต่างหากเพื่อวันประหาร
4 แผ่นดินนี้จะไว้ทุกข์นานเท่าใดและผักหญ้าตามท้องนาทุกแห่งจะเหี่ยวแห้งไปนานเท่าใด?เพราะความอธรรมของผู้ที่อาศัยอยู่ในนั้นสัตว์และนกก็ถูกกวาดไปสิ้นเพราะเขาว่า “พระองค์จะไม่ทอดพระเนตรบั้นปลายของเราทั้งหลาย”