3 ข้าแต่พระยาห์เวห์ แต่พระองค์ทรงรู้จักข้าพระองค์พระองค์ทรงเห็นข้าพระองค์ และทรงทดลองความคิดของข้าพระองค์ที่มีต่อพระองค์ขอทรงฉุดพวกเขาออกมาเหมือนแกะสำหรับการฆ่าและแยกเขาไว้ต่างหากเพื่อวันประหาร
4 แผ่นดินนี้จะไว้ทุกข์นานเท่าใดและผักหญ้าตามท้องนาทุกแห่งจะเหี่ยวแห้งไปนานเท่าใด?เพราะความอธรรมของผู้ที่อาศัยอยู่ในนั้นสัตว์และนกก็ถูกกวาดไปสิ้นเพราะเขาว่า “พระองค์จะไม่ทอดพระเนตรบั้นปลายของเราทั้งหลาย”
5 “ถ้าเจ้าวิ่งแข่งกับมนุษย์ และเขาทำให้เจ้าเหน็ดเหนื่อยเจ้าจะแข่งกับม้าได้อย่างไร?และถ้าเจ้ายังล้มลงในแผ่นดินที่ปลอดภัยเจ้าจะทำอย่างไรในดงลุ่มแม่น้ำจอร์แดน?
6 เพราะว่าแม้แต่พี่น้องของเจ้าและเชื้อสายของบิดาเจ้าก็ได้ทำการทรยศต่อเจ้าเขายังร้องไล่ตามเจ้าไปอย่างเต็มเสียงแม้ว่าเขาพูดถ้อยคำอย่างดีกับเจ้าก็อย่าเชื่อเขาเลย
7 “เราได้ละทิ้งนิเวศของเราเราได้เหวี่ยงมรดกของเราทิ้งเราได้มอบผู้เป็นที่รักแห่งจิตใจเราไว้ในมือศัตรูของเธอ
8 มรดกของเราได้กลายเป็นเหมือนสิงห์ป่าสำหรับเราเขาตะเบ็งเสียงใส่เราเพราะฉะนั้น เราจึงเกลียดเขา
9 สำหรับเราแล้วมรดกของเราเป็นเหมือนถ้ำของหมาในหรือ?ฝูงนกกินเหยื่อรุมล้อมมันอยู่หรือ?ไปเถอะ ไปรวบรวมสัตว์ป่าในท้องทุ่งทั้งสิ้นพาพวกมันมากินเสีย