11 เหมือนนกกระทาที่ฟักไข่ซึ่งมันไม่ได้ออกเองคนที่ได้ความมั่งมีมาอย่างไม่เป็นธรรมก็เช่นกันพอถึงวัยกลางคน มันก็พรากจากเขาไปและในตอนปลายของเขา เขาจะเป็นคนโฉดเขลา
12 ที่ตั้งแห่งสถานนมัสการของเราทั้งหลายเป็นพระที่นั่งรุ่งเรืองซึ่งตั้งอยู่สูงตั้งแต่เดิมนั้น
13 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ความหวังแห่งอิสราเอลบรรดาคนเหล่านั้นที่ละทิ้งพระองค์จะต้องอับอายบรรดาคนทั้งปวงในแผ่นดินที่หันไปจากเราจะต้องถูกจารึกไว้เพราะเขาได้ละทิ้งพระยาห์เวห์ผู้เป็นแหล่งน้ำแห่งชีวิตเสีย
14 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงรักษาข้าพระองค์ แล้วข้าพระองค์จะได้รับการรักษาขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้รอด ข้าพระองค์จึงจะรอดได้เพราะพระองค์ทรงเป็นที่สรรเสริญของข้าพระองค์
15 ดูสิ เขาทั้งหลายพูดกับข้าพระองค์ว่า“พระวจนะของพระยาห์เวห์อยู่ที่ไหน?ขอให้มาเถิด”
16 ข้าพระองค์ไม่ได้รีบหนีไปจากการเป็นผู้เลี้ยงที่ติดตามพระองค์ข้าพระองค์ไม่ประสงค์วันแห่งความหายนะพระองค์ทรงทราบถึงสิ่งซึ่งออกมาจากริมฝีปากของข้าพระองค์มันอยู่ต่อพระพักตร์ของพระองค์
17 ขออย่าทรงเป็นเหตุให้ข้าพระองค์หวาดกลัวพระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยของข้าพระองค์ในวันร้าย