16 ข้าพระองค์ไม่ได้รีบหนีไปจากการเป็นผู้เลี้ยงที่ติดตามพระองค์ข้าพระองค์ไม่ประสงค์วันแห่งความหายนะพระองค์ทรงทราบถึงสิ่งซึ่งออกมาจากริมฝีปากของข้าพระองค์มันอยู่ต่อพระพักตร์ของพระองค์
17 ขออย่าทรงเป็นเหตุให้ข้าพระองค์หวาดกลัวพระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยของข้าพระองค์ในวันร้าย
18 ขอให้ผู้ที่ข่มเหงข้าพระองค์ต้องอับอายแต่ขออย่าให้ข้าพระองค์ต้องอับอายขอให้เขาครั่นคร้ามแต่อย่าให้ข้าพระองค์ครั่นคร้ามขอทรงนำวันร้ายมาตกเหนือเขาขอทรงทำลายเขาด้วยการทำลายซับซ้อน
19 พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า “จงไปยืนในประตูประชาชน ซึ่งบรรดากษัตริย์แห่งยูดาห์เสด็จเข้าและเสด็จออก และในประตูทั้งหลายของเยรูซาเล็ม
20 และกล่าวแก่พวกเขาว่า ‘จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์ ท่านทั้งหลายผู้เป็นกษัตริย์ของยูดาห์ และบรรดาคนยูดาห์และชาวเยรูซาเล็มทั้งสิ้น ผู้ซึ่งเข้าทางประตูเหล่านี้
21 พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า จงระวังเพื่อเห็นแก่ชีวิตของพวกเจ้า อย่าได้หาบหามอะไรในวันสะบาโต หรือนำของนั้นเข้าทางบรรดาประตูเยรูซาเล็ม
22 และอย่าหาบหามของของเจ้าออกจากบ้านในวันสะบาโต หรือทำงานใดๆ แต่จงรักษาวันสะบาโตให้บริสุทธิ์ดังที่เราได้บัญชาบรรพบุรุษของเจ้าไว้