14 “อิสราเอลเป็นทาสเขาหรือ? หรือเป็นทาสที่เกิดมาในบ้าน?เหตุใดเขาจึงตกเป็นของปล้น?
15 เหล่าสิงห์หนุ่มคำรามใส่เขามันแผดเสียงดังมากและพวกมันได้ทำให้แผ่นดินของเขาร้างเปล่าเมืองทั้งหลายของเขาก็ถูกไฟเผา ไม่มีคนอาศัยอยู่
16 ยิ่งกว่านั้นอีก ประชาชนเมืองเมมฟิสและเมืองทาปานเหสได้โกนกระหม่อมของเจ้าแล้ว
17 เจ้าหาเรื่องเหล่านี้มาใส่ตัวเจ้าเองไม่ใช่หรือโดยการทอดทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า เมื่อพระองค์ทรงนำเจ้าไปตามทาง?
18 ดังนั้นเจ้าได้อะไรจากการลงไปยังอียิปต์เพื่อดื่มน้ำในแม่น้ำไนล์?หรือเจ้าได้อะไรจากการลงไปยังอัสซีเรียเพื่อดื่มน้ำในแม่น้ำยูเฟรติส?
19 ความชั่วร้ายของเจ้าจะตีสอนเจ้าเองและความไม่ซื่อสัตย์ของเจ้าจะตำหนิเจ้าเจ้าจงรู้และเห็นเถิดว่ามันเป็นความชั่วและความขมขื่นที่ทอดทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าและความยำเกรงเราไม่ได้อยู่ในเจ้าเลย”พระยาห์เวห์องค์เจ้านายผู้ทรงเป็นจอมทัพตรัสดังนี้แหละ
20 “เพราะว่านานมาแล้วเจ้าหักแอกของเจ้าและทำลายโซ่ตรวนของเจ้าเสียและเจ้าได้กล่าวว่า ‘ข้าจะไม่ปรนนิบัติ’เพราะเจ้าได้นอนลงเล่นชู้บนเนินเขาสูงทุกแห่งและใต้ต้นไม้เขียวสดทุกต้น