23 “เจ้าจะพูดได้อย่างไรว่า ‘ข้าไม่เป็นมลทินข้าไม่ได้ติดตามบรรดาพระบาอัลไป’จงมองดูท่าทางของเจ้าที่ในหุบเขาสิจงสำนึกว่าเจ้าได้ทำอะไรไปเหมือนอูฐสาวคะนองอยู่ไม่สุข
24 เหมือนลาป่าที่คุ้นเคยกับถิ่นทุรกันดารได้สูดลมหายใจด้วยความอยากอันรุนแรงของมันใครจะระงับความใคร่ของมันได้ทุกคนที่แสวงหามันจะไม่ต้องเหน็ดเหนื่อยเมื่อถึงเดือนที่กำหนดของมันจะพบมันเอง
25 อย่าไปเท้าเปล่าและอย่าให้คอแห้งแต่เจ้ากล่าวว่า ‘เหลวไหลเพราะข้าได้รักพระอื่นและข้าจะติดตามไป’
26 “เมื่อโจรถูกจับมีความอับอายอย่างไรเชื้อสายของอิสราเอลก็จะอับอายอย่างนั้นทั้งตัวเขา กษัตริย์ เจ้านายปุโรหิต และผู้เผยพระวจนะของเขา
27 ผู้กล่าวแก่ต้นไม้ว่า ‘ท่านเป็นบิดาของข้าพเจ้า’และกล่าวแก่ศิลาว่า ‘ท่านคลอดข้าพเจ้ามา’เพราะพวกเขาได้หันหลังให้เราไม่ใช่หันหน้ามาแต่เมื่อถึงเวลาลำบากเขากล่าวว่า‘ขอทรงลุกขึ้นช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้พ้น’
28 แต่บรรดาพระของเจ้าอยู่ที่ไหนเล่าซึ่งเป็นพระที่เจ้าสร้างไว้สำหรับตัวเอง?ถ้ามันช่วยเจ้าให้พ้นได้ ก็ให้มันลุกขึ้นช่วยเมื่อถึงเวลาลำบากของเจ้ายูดาห์เอ๋ย เจ้ามีเมืองต่างๆ มากเท่าใดเจ้าก็มีพระมากเท่านั้น
29 “เจ้าทั้งหลายจะมาโต้แย้งเราทำไม?เจ้าได้กบฏต่อเราหมดทุกคนแล้ว”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ