27 ผู้กล่าวแก่ต้นไม้ว่า ‘ท่านเป็นบิดาของข้าพเจ้า’และกล่าวแก่ศิลาว่า ‘ท่านคลอดข้าพเจ้ามา’เพราะพวกเขาได้หันหลังให้เราไม่ใช่หันหน้ามาแต่เมื่อถึงเวลาลำบากเขากล่าวว่า‘ขอทรงลุกขึ้นช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้พ้น’
28 แต่บรรดาพระของเจ้าอยู่ที่ไหนเล่าซึ่งเป็นพระที่เจ้าสร้างไว้สำหรับตัวเอง?ถ้ามันช่วยเจ้าให้พ้นได้ ก็ให้มันลุกขึ้นช่วยเมื่อถึงเวลาลำบากของเจ้ายูดาห์เอ๋ย เจ้ามีเมืองต่างๆ มากเท่าใดเจ้าก็มีพระมากเท่านั้น
29 “เจ้าทั้งหลายจะมาโต้แย้งเราทำไม?เจ้าได้กบฏต่อเราหมดทุกคนแล้ว”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
30 “เราได้โบยตีลูกหลานของเจ้าเสียเปล่าพวกเขาก็ไม่รับการสั่งสอนดาบของเจ้าเองได้กลืนผู้เผยพระวจนะของเจ้าเหมือนอย่างสิงห์ช่างทำลาย
31 คนยุคนี้เอ๋ย เจ้าทั้งหลายจงคิดพิจารณาดูพระวจนะของพระยาห์เวห์เราเป็นเหมือนถิ่นทุรกันดารแก่อิสราเอลหรือหรือเหมือนแผ่นดินที่มืดทึบ?ทำไมประชากรของเราจึงกล่าวว่า ‘ข้าพระองค์ทั้งหลายเป็นอิสระข้าพระองค์จะไม่มาหาพระองค์อีก’?
32 สาวพรหมจารีจะลืมเครื่องประดับของเธอได้หรือ?เจ้าสาวจะลืมอาภรณ์ของตนได้หรือ?แต่ประชากรของเราได้ลืมเราเป็นจำนวนวันที่นับไม่ถ้วน
33 “เจ้าหาทางไปพบรักได้อย่างแนบเนียนซ้ำเจ้ายังสอนทางของเจ้าให้หญิงชั่ว