13 เจ้าจะแสวงหาเราและพบเราเมื่อเจ้าแสวงหาเราด้วยสิ้นสุดใจของเจ้า’
14 พระยาห์เวห์ตรัสว่า ‘เราจะให้เจ้าพบเรา และเราจะให้เจ้ากลับสู่สภาพดีและรวบรวมเจ้ามาจากบรรดาประชาชาติและจากทุกที่ที่เราขับไล่เจ้าให้ไปอยู่นั้น พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ และเราจะนำเจ้ากลับมายังที่ซึ่งเราเนรเทศเจ้าให้จากไปนั้น’
15 “เพราะเจ้าทั้งหลายได้กล่าวว่า ‘พระยาห์เวห์ได้ทรงให้มีผู้เผยพระวจนะสำหรับพวกเราขึ้นในบาบิโลน’
16 (พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้เกี่ยวกับกษัตริย์ผู้ประทับบนพระที่นั่งของดาวิด และเกี่ยวกับประชาชนทั้งสิ้นผู้อาศัยอยู่ในเมืองนี้ คือญาติพี่น้องของท่านผู้ไม่ได้ถูกเนรเทศไปกับท่านว่า
17 ‘พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้ว่า “นี่แน่ะ เราจะส่งดาบ การกันดารอาหาร และโรคระบาดมาเหนือเขาทั้งหลาย และเราจะทำให้เขาเหมือนกับมะเดื่อที่เสียซึ่งเลวมากจนเขารับประทานไม่ได้
18 เราจะไล่ติดตามเขาด้วยดาบ การกันดารอาหาร และโรคระบาด และจะทำให้เขาเป็นที่หวาดกลัวแก่ราชอาณาจักรทั้งสิ้นแห่งแผ่นดินโลก ให้เป็นคำสาป ให้เป็นความหวาดหวั่น ให้เป็นที่เยาะเย้ย และให้เป็นที่ตำหนิ ท่ามกลางบรรดาประชาชาติซึ่งเราได้ขับไล่เขาให้ไปอยู่นั้น”
19 พระยาห์เวห์ตรัสว่า “เพราะว่าเขาทั้งหลายไม่เชื่อฟังถ้อยคำของเราที่ส่งมายังเขาครั้งแล้วครั้งเล่า โดยผู้เผยพระวจนะผู้รับใช้ของเรา แต่พวกเจ้าไม่ยอมฟัง” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ’)