6 แต่เขาทั้งหลายตอบว่า “พวกเราไม่ดื่มเหล้าองุ่น เพราะโยนาดับบุตรเรคาบผู้เป็นบิดาของเราสั่งเราว่า ‘อย่าดื่มเหล้าองุ่น ทั้งตัวเจ้าและลูกหลานของเจ้าเป็นนิตย์
7 อย่าสร้างบ้าน อย่าหว่านพืช อย่าปลูกหรือมีสวนองุ่น แต่จงอาศัยอยู่ในเต็นท์ตลอดชีวิตของเจ้า เพื่อเจ้าจะมีชีวิตยืนนานในแผ่นดินซึ่งเจ้าอาศัยอยู่’
8 พวกเราได้เชื่อฟังเสียงของโยนาดับบุตรเรคาบ ผู้เป็นบิดาของเราในทุกสิ่งซึ่งท่านได้สั่งเรา คือไม่ดื่มเหล้าองุ่นตลอดชีวิต ทั้งตัวเรา ภรรยา บุตรชายและบุตรหญิงของเรา
9 ไม่สร้างบ้านเพื่อจะอาศัยอยู่ เราไม่มีสวนองุ่นหรือนาหรือพืช
10 แต่เราได้อาศัยอยู่ในเต็นท์ ได้เชื่อฟังและทำทุกสิ่งซึ่งโยนาดับบิดาของเราได้บัญชาเราไว้
11 แต่ต่อมาเมื่อเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนได้ยกมาต่อสู้กับแผ่นดินนี้ เราพูดว่า มาเถิด ให้เราไปยังกรุงเยรูซาเล็มเพราะกลัวกองทัพคนเคลเดียและกองทัพคนซีเรีย ดังนั้นเราจึงอาศัยอยู่ที่กรุงเยรูซาเล็ม”
12 แล้วพระวจนะแห่งพระยาห์เวห์มาถึงเยเรมีย์ว่า