1 “อิสราเอลเอ๋ย ถ้าเจ้าจะกลับมาเจ้าก็ควรจะกลับมาหาเรา”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ“ถ้าเจ้ายอมเอาสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนไปให้พ้นหน้าเราเสียไม่โลเล
2 และถ้าเจ้าสาบานอย่างสัตย์จริง อย่างยุติธรรม และอย่างเที่ยงตรงว่า‘พระยาห์เวห์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด’บรรดาประชาชาติจะให้พรกันโดยพระองค์และโดยพระองค์เขาทั้งหลายจะได้รับเกียรติ”
3 เพราะพระยาห์เวห์ตรัสกับคนยูดาห์และชาวเยรูซาเล็มว่า“จงทุบดินที่ไถไว้แล้วนั้นและอย่าหว่านลงกลางพงหนาม
4 คนยูดาห์และชาวกรุงเยรูซาเล็มเอ๋ยจงเข้าสุหนัตถวายแด่พระยาห์เวห์จงตัดหนังหุ้มปลายหัวใจของเจ้าเสียเกรงว่าความโกรธของเราจะพลุ่งออกไปอย่างไฟและเผาไหม้โดยไม่มีใครจะดับได้เนื่องจากการกระทำความชั่วของพวกเจ้า”
5 “จงประกาศในยูดาห์และป่าวร้องในกรุงเยรูซาเล็มว่า‘จงเป่าเขาสัตว์ไปทั่วแผ่นดิน’ จงร้องประกาศดังๆ ว่า‘มารวมกันเถิด ให้เราเข้าไปในบรรดาเมืองที่มีป้อม’
6 จงยกธงขึ้นสู่ศิโยนจงรีบหนีไปให้ปลอดภัย อย่ารออยู่เพราะเรานำสิ่งร้ายมาจากทิศเหนือและนำการทำลายอย่างใหญ่หลวงมา