3 เพราะพระยาห์เวห์ตรัสกับคนยูดาห์และชาวเยรูซาเล็มว่า“จงทุบดินที่ไถไว้แล้วนั้นและอย่าหว่านลงกลางพงหนาม
4 คนยูดาห์และชาวกรุงเยรูซาเล็มเอ๋ยจงเข้าสุหนัตถวายแด่พระยาห์เวห์จงตัดหนังหุ้มปลายหัวใจของเจ้าเสียเกรงว่าความโกรธของเราจะพลุ่งออกไปอย่างไฟและเผาไหม้โดยไม่มีใครจะดับได้เนื่องจากการกระทำความชั่วของพวกเจ้า”
5 “จงประกาศในยูดาห์และป่าวร้องในกรุงเยรูซาเล็มว่า‘จงเป่าเขาสัตว์ไปทั่วแผ่นดิน’ จงร้องประกาศดังๆ ว่า‘มารวมกันเถิด ให้เราเข้าไปในบรรดาเมืองที่มีป้อม’
6 จงยกธงขึ้นสู่ศิโยนจงรีบหนีไปให้ปลอดภัย อย่ารออยู่เพราะเรานำสิ่งร้ายมาจากทิศเหนือและนำการทำลายอย่างใหญ่หลวงมา
7 สิงห์ตัวหนึ่งได้ออกจากซุ้มของมันแล้วและผู้ทำลายประชาชาติได้ยกมาแล้วเขาได้ออกไปจากสถานที่ของเขาเพื่อทำให้แผ่นดินของเจ้าร้างเปล่าเมืองต่างๆ ของเจ้าจะถูกทิ้งร้างปราศจากคนอาศัย
8 ด้วยเหตุนี้ เจ้าจงสวมผ้ากระสอบจงคร่ำครวญและร้องไห้ว่า‘เพราะพระพิโรธร้อนแรงของพระยาห์เวห์ไม่ได้หันกลับไปจากเรา’ ”
9 พระยาห์เวห์ตรัสว่า “ในวันนั้นทั้งกษัตริย์และพวกเจ้านายจะหมดกำลังใจ บรรดาปุโรหิตจะตกตะลึงและผู้เผยพระวจนะก็จะแปลกใจ”