2 ไม่มีการสรรเสริญโมอับอีกแล้วในเมืองเฮชโบนนั้น เขาคิดอุบายต่อสู้โมอับว่า‘มาเถอะ ให้เราตัดมันออกเสียอย่าให้เป็นชนชาติ’เมืองมัดเมนเอ๋ย เจ้าจะถูกทำให้เงียบเหมือนกันดาบจะไล่ตามเจ้าไป’
3 “มีเสียงร้องมาจากเมืองโฮโรนาอิมว่า‘การล้างผลาญและการทำลายอย่างใหญ่หลวง’
4 เมืองโมอับถูกทำลายแล้วเด็กๆ ของเธอร้องระงม
5 พวกเขาขึ้นไปตามทางสู่เมืองลูฮีทร้องไห้อย่างขมขื่นตามทางลงจากเมืองโฮโรนาอิมเขาได้ยินเสียงร้องคร่ำครวญเพราะถูกทำลาย
6 หนีเถิด เอาตัวรอดเถิดให้เป็นเหมือนพุ่มสนในถิ่นทุรกันดาร
7 เพราะว่าเจ้าได้วางใจในที่กำบังเข้มแข็งและในทรัพย์สมบัติของเจ้าเจ้าจะต้องถูกยึดด้วยและพระเคโมชจะต้องถูกกวาดไปเป็นเชลยพร้อมกับปุโรหิตและเจ้านายของเขา
8 ผู้ทำลายจะมาถึงทุกเมืองและจะไม่มีเมืองใดรอดพ้นไปได้ที่ลุ่มจะต้องพินาศและที่ราบจะต้องถูกทำลายดังที่พระยาห์เวห์ได้ตรัสไว้