5 พวกเขาจะถามหาทางไปศิโยนโดยหันหน้าตรงไปเมืองนั้น กล่าวว่า ‘มาเถิด ให้เรามาผูกพันกับพระยาห์เวห์โดยทำพันธสัญญานิรันดร์ซึ่งจะไม่ลืมเลย’
6 “ประชากรของเราเป็นแกะหลง บรรดาผู้เลี้ยงของพวกเขาได้พาเขาหลงไป หันเขาทั้งหลายไปเสียบนภูเขา เขาได้เดินจากภูเขาไปหาเนินเขา เขาลืมคอกของเขาเสียแล้ว
7 บรรดาผู้ที่พบเขาก็กินเขา และศัตรูของเขาได้กล่าวว่า ‘เราไม่มีความผิด เพราะพวกเขาได้ทำบาปต่อพระยาห์เวห์ผู้ทรงเป็นที่อยู่อันแท้จริงของเขา คือพระยาห์เวห์ผู้ทรงเป็นความหวังของบรรพบุรุษของเขา’
8 “จงหนีจากบาบิโลน จงออกไปจากแผ่นดินเคลเดีย และเป็นเหมือนแพะผู้นำหน้าฝูง
9 เพราะ นี่แน่ะ เราจะเร้าและนำบรรดาประชาชาติใหญ่หมู่หนึ่งจากประเทศเหนือมาต่อสู้บาบิโลน และเขาทั้งหลายจะเรียงรายกันมาต่อสู้กับเธอ จากที่นั่นเธอจะถูกยึด ลูกธนูของพวกเขาเหมือนของนักรบที่มีฝีมือผู้ไม่เคยกลับมือเปล่า
10 พระยาห์เวห์ตรัสว่า เคลเดียจะถูกปล้น บรรดาผู้ที่ปล้นเขาจะอิ่มหนำ
11 “บรรดาผู้ปล้นมรดกของเราเอ๋ย แม้ว่าเจ้าจะเปรมปรีดิ์ แม้ว่าเจ้าจะลิงโลดแม้เจ้าจะระเริงอย่างโคสาวที่กำลังนวดข้าวและร้องอย่างม้าตัวผู้