8 บาบิโลนได้ล้มลงและแตกไปอย่างฉับพลันจงคร่ำครวญเพื่อมันเถิดจงเอายามาให้มันบรรเทาปวดบางทีอาจจะรักษามันให้หายได้”
9 “พวกเราได้รักษาบาบิโลน แต่มันไม่หายทิ้งมันไปเสียเถิดและให้เราไปต่างคนต่างไปยังประเทศของตนเพราะว่าการพิพากษามันได้ขึ้นไปถึงฟ้าสวรรค์และได้ถูกยกขึ้นเทียมเมฆ
10 พระยาห์เวห์ทรงนำความยุติธรรมออกมาให้เรามาเถิด ให้เราประกาศพระราชกิจของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราในศิโยน
11 จงฝนลูกธนูจงหยิบโล่ขึ้นมาพระยาห์เวห์ทรงเร้าใจบรรดากษัตริย์ของมีเดีย เพราะว่าพระประสงค์ของพระองค์เกี่ยวกับบาบิโลน ก็คือการทำลายมันเสีย เพราะนั่นแหละเป็นการแก้แค้นของพระยาห์เวห์ คือการแก้แค้นแทนพระวิหารของพระองค์”
12 จงชูธงขึ้นประชิดกำแพงของบาบิโลนจงหนุนคนเฝ้าให้เข้มแข็งจงตั้งคนยามขึ้น จงเตรียมกองซุ่มไว้เพราะพระยาห์เวห์ทรงวางแผนงานและทรงกระทำตามที่พระองค์ตรัสเกี่ยวกับชาวเมืองบาบิโลน
13 เจ้าผู้อาศัยตามน้ำมากหลายผู้มีสมบัติมากมายเอ๋ยอวสานของเจ้ามาถึงแล้วเส้นชีวิตของเจ้าถูกตัดขาดเสียแล้ว
14 พระยาห์เวห์จอมทัพทรงปฏิญาณโดยพระองค์เองว่า“แน่นอนเราจะให้เจ้ามีคนเต็มเมือง เหมือนฝูงตั๊กแตนและเขาทั้งหลายจะเปล่งเสียงโห่ร้องมีชัยเหนือเจ้า”