14 เขาทั้งหลายได้รักษาแผลของประชากรของเราเพียงผิวเผินกล่าวว่า ‘สวัสดิภาพ สวัสดิภาพ’เมื่อไม่มีสวัสดิภาพเลย
15 เมื่อเขาทำการน่าเกลียดน่าชัง เขาอับอายหรือเปล่า?เปล่า เขาไม่อับอายเลยเขาไม่รู้จักอายเพราะฉะนั้น เขาจะล้มลงท่ามกลางพวกที่ล้มแล้วเมื่อเราลงโทษพวกเขา เขาจะล้มคว่ำ”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
16 พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า“จงยืนที่ถนนและมองให้ดีและถามหาทางโบราณนั้นว่าทางดีอยู่ที่ไหน แล้วจงเดินในทางนั้นและให้จิตใจของเจ้าได้ความสงบแต่เขาทั้งหลายกล่าวว่า ‘เราจะไม่เดินในทางนั้น’
17 เราวางยามไว้สำหรับพวกเจ้า สั่งว่าจงฟังเสียงเขาสัตว์แต่เขาทั้งหลายกล่าวว่า ‘พวกเราจะไม่ฟัง’
18 เพราะฉะนั้น ชนชาติทั้งหลายเอ๋ย จงฟังที่ประชุมเอ๋ย จงทราบเถิดว่า อะไรจะบังเกิดขึ้นแก่เขา
19 พิภพเอ๋ย จงฟังเถิด นี่แน่ะ เรากำลังนำการร้ายมาเหนือประชาชนนี้คือผลแห่งกลอุบายของเขาเพราะเขาไม่ได้เชื่อฟังถ้อยคำของเราส่วนธรรมบัญญัติของเรานั้นเขาปฏิเสธเสีย
20 เจ้านำกำยานจากเมืองเชบาและตะไคร้จากเมืองไกลมาให้เราเพื่ออะไรเล่า?เครื่องบูชาเผาทั้งตัวของเจ้ายังไม่เป็นที่ยอมรับหรือเครื่องสัตวบูชาของเจ้าก็ไม่เป็นที่พอใจเรา