17 เราวางยามไว้สำหรับพวกเจ้า สั่งว่าจงฟังเสียงเขาสัตว์แต่เขาทั้งหลายกล่าวว่า ‘พวกเราจะไม่ฟัง’
18 เพราะฉะนั้น ชนชาติทั้งหลายเอ๋ย จงฟังที่ประชุมเอ๋ย จงทราบเถิดว่า อะไรจะบังเกิดขึ้นแก่เขา
19 พิภพเอ๋ย จงฟังเถิด นี่แน่ะ เรากำลังนำการร้ายมาเหนือประชาชนนี้คือผลแห่งกลอุบายของเขาเพราะเขาไม่ได้เชื่อฟังถ้อยคำของเราส่วนธรรมบัญญัติของเรานั้นเขาปฏิเสธเสีย
20 เจ้านำกำยานจากเมืองเชบาและตะไคร้จากเมืองไกลมาให้เราเพื่ออะไรเล่า?เครื่องบูชาเผาทั้งตัวของเจ้ายังไม่เป็นที่ยอมรับหรือเครื่องสัตวบูชาของเจ้าก็ไม่เป็นที่พอใจเรา
21 เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์จึงตรัสดังนี้ว่าดูสิ ต่อหน้าประชาชนนี้เราจะวางเครื่องสะดุดไว้ให้เขาสะดุดทั้งบิดาและบุตรด้วยกันทั้งเพื่อนบ้านและมิตรสหายจะพินาศ”
22 พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า“นี่แน่ะ ชนชาติหนึ่งกำลังมาจากแดนเหนือประชาชาติใหญ่ชาติหนึ่งถูกเร้าให้มาจากส่วนไกลสุดของพิภพ
23 เขาทั้งหลายจับคันธนูและหอกเขาดุร้ายและไม่มีความเมตตาเสียงของเขาก็เหมือนเสียงทะเลกำเริบเขาขี่ม้าและเตรียมพร้อมเหมือนบุรุษเข้าสงครามบุตรีศิโยนเอ๋ย พวกเขามาต่อสู้เจ้า”