12 เมื่อเขาทำการน่าเกลียดน่าชังเขาอับอายหรือเปล่า?เปล่า เขาไม่อับอายเลยเขาไม่รู้จักอายเพราะฉะนั้น เขาจะล้มลงท่ามกลางพวกที่ล้มแล้วเมื่อเราลงโทษเขา เขาจะล้มคว่ำ”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
13 พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “เมื่อเราจะรวบรวมเขาก็เห็นว่าเถาองุ่นไม่มีผลหรือต้นมะเดื่อไม่มีผลแม้แต่ใบก็เหี่ยวแห้งไปและอะไรที่เราให้เขาก็อันตรธานไปจากเขา”
14 ‘ทำไมพวกเราจึงนั่งนิ่งๆจงพากันมา ให้พวกเราเข้าไปในบรรดาเมืองที่มีป้อมและพินาศเสียที่นั่นเถิดเพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราจะทรงให้เราพินาศและประทานน้ำมีพิษให้เราดื่มเพราะพวกเราได้ทำบาปต่อพระยาห์เวห์
15 พวกเรามองหาสวัสดิภาพ แต่ไม่มีสิ่งดีอะไรมาเลยพวกเรามองหาเวลาแห่งการรักษาให้หาย แต่ดูสิความสยดสยอง
16 “เสียงคะนองแห่งม้าของเขาก็ได้ยินมาจากเมืองดานแผ่นดินทั้งสิ้นก็สั่นสะเทือนด้วยเสียงร้องของเหล่าอาชาของเขาพวกมันมากินแผ่นดินและสิ่งทั้งปวงที่อยู่บนนั้นจนหมดทั้งเมืองและผู้ที่อาศัยอยู่ในเมือง
17 เพราะนี่แน่ะ เรากำลังส่งงูเข้ามาท่ามกลางพวกเจ้าคืองูทับทาง ซึ่งจะผูกด้วยมนตร์ไม่ได้และมันจะกัดเจ้าทั้งหลาย”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
18 ความทุกข์ของข้าพเจ้านี้เกินจะรักษาได้จิตใจของข้าพเจ้าก็ป่วยอยู่