15 พวกเรามองหาสวัสดิภาพ แต่ไม่มีสิ่งดีอะไรมาเลยพวกเรามองหาเวลาแห่งการรักษาให้หาย แต่ดูสิความสยดสยอง
16 “เสียงคะนองแห่งม้าของเขาก็ได้ยินมาจากเมืองดานแผ่นดินทั้งสิ้นก็สั่นสะเทือนด้วยเสียงร้องของเหล่าอาชาของเขาพวกมันมากินแผ่นดินและสิ่งทั้งปวงที่อยู่บนนั้นจนหมดทั้งเมืองและผู้ที่อาศัยอยู่ในเมือง
17 เพราะนี่แน่ะ เรากำลังส่งงูเข้ามาท่ามกลางพวกเจ้าคืองูทับทาง ซึ่งจะผูกด้วยมนตร์ไม่ได้และมันจะกัดเจ้าทั้งหลาย”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
18 ความทุกข์ของข้าพเจ้านี้เกินจะรักษาได้จิตใจของข้าพเจ้าก็ป่วยอยู่
19 ฟังสิ เสียงร้องแห่งประชากรของข้าพเจ้าจากทั่วทั้งแผ่นดิน“พระยาห์เวห์ไม่ได้สถิตในศิโยนหรือ?กษัตริย์ของเมืองนั้นไม่อยู่ในนั้นหรือ?”“ทำไมพวกเขายั่วยุเราให้โกรธด้วยรูปเคารพของพวกเขาและด้วยพระต่างด้าวของพวกเขา?”
20 “ฤดูเกี่ยวก็ผ่านไป ฤดูแล้งก็สิ้นสุดแล้วและเราทั้งหลายก็ไม่รอด”
21 เพราะความเจ็บปวดแห่งประชากรของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจึงเจ็บปวดข้าพเจ้าเศร้าหมอง และความหวาดหวั่นก็ยึดข้าพเจ้าไว้มั่น