11 “แต่ถ้าเขายังไม่สามารถนำนกเขาสองตัวหรือนกพิราบสองตัวมา ก็ให้เขานำแป้งอย่างดีหนึ่งกิโลกรัมมาเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาปซึ่งเขาได้ทำนั้น ห้ามเขาใส่น้ำมัน หรือวางเครื่องกำยานบนแป้ง เพราะเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป
12 ให้เขานำแป้งมาให้ปุโรหิต และปุโรหิตจะเอาแป้งกำมือหนึ่งเป็นส่วนอนุสรณ์ และเผาบนแท่นเป็นเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์ เป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป
13 เช่นนี้แหละ ปุโรหิตจะลบล้างบาปของเขา ซึ่งเขาได้ทำในเรื่องหนึ่งเรื่องใดที่กล่าวมานี้ และเขาจะได้รับการอภัย ส่วนที่เหลือนั้นจะเป็นของปุโรหิตเช่นเดียวกับธัญบูชา”
14 พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า
15 “ถ้าผู้ใดทำการไม่ซื่อตรง และทำบาปโดยไม่เจตนาต่อบรรดาสิ่งบริสุทธิ์ของพระยาห์เวห์ ให้ผู้นั้นนำแกะตัวผู้ปราศจากตำหนิเป็นเครื่องบูชาชดใช้บาปมาถวายแด่พระยาห์เวห์ ให้เจ้าประเมินราคาเป็นเงินเชเขลตามเชเขลของสถานนมัสการ เป็นเครื่องบูชาชดใช้บาป
16 ผู้นั้นต้องชดใช้ความผิดที่เขาทำต่อสิ่งบริสุทธิ์ และเพิ่มอีกหนึ่งในห้าของราคาของสิ่งบริสุทธิ์นั้น นำมามอบให้แก่ปุโรหิต และปุโรหิตจะลบล้างบาปของเขาด้วยแกะตัวผู้ ที่ถวายเป็นเครื่องบูชาชดใช้บาป และเขาจะได้รับการอภัย
17 “ถ้าผู้ใดทำผิด คือทำผิดพระบัญญัติข้อหนึ่งข้อใดของพระยาห์เวห์ที่ทรงห้ามทำ ถึงแม้ทำโดยไม่รู้ตัว เขามีความผิด จะต้องรับโทษความผิดของเขา