1 God het aan Noag en sy mense in die ark gedink, ook aan al die diere saam met hom. God het toe ’n sterk wind oor die watermassa gestuur en die watervlak het stadig maar seker begin sak.
2 Al die onderaardse fonteine het opgehou om te vloei. Al die donker reënwolke het verdwyn en dit het ophou reën.
3 Bietjie vir bietjie het die water toe begin wegsak. Na 150 dae het die watervlak al soveel gesak dat die ark by die berg Ararat gaan staan het.
4 Dit het op die sewentiende dag van die sewende maand gebeur.
5 Tot die tiende maand het die watervlak bly daal sodat ’n mens al die bergpieke in die verte kon sien.
6 Nog 40 dae later het Noag die ark se luik oopgemaak en ’n kraai laat uitvlieg.