2 Petasai hynny'n bosibl, oni fuasent wedi peidio â chael eu hoffrymu, gan na fuasai mwyach ymwybyddiaeth o bechodau gan addolwyr a oedd wedi eu puro un waith am byth?
3 Ond y mae yn yr aberthau goffâd bob blwyddyn am bechodau;
4 oherwydd y mae'n amhosibl i waed teirw a geifr dynnu ymaith bechodau.
5 Dyna pam y mae ef, wrth ddod i'r byd, yn dweud:“Ni ddymunaist aberth ac offrwm,ond paratoaist gorff i mi.
6 Poethoffrymau ac aberth dros bechod,nid ymhyfrydaist ynddynt.
7 Yna dywedais,‘Dyma fi wedi dod—y mae wedi ei ysgrifennu mewn rhol llyfr amdanaf—i wneud dy ewyllys di, O Dduw.’ ”
8 Y mae'n dweud, i ddechrau, “Aberthau ac offrymau, a phoethoffrymau ac aberth dros bechod, ni ddymunaist mohonynt ac nid ymhyfrydaist ynddynt.” Dyma'r union bethau a offrymir yn ôl y Gyfraith.