1 Meddai Holoffernes wrthi: “Cod dy galon, wraig; paid ag ofni. Oherwydd ni wneuthum i niwed erioed i neb a welodd yn dda wasanaethu Nebuchadnesar, brenin yr holl ddaear.
2 Hyd yn oed yn awr, oni bai i'th bobl, trigolion yr ucheldir, fy niystyru, ni fyddwn wedi codi fy mhicell yn eu herbyn; hwy sydd wedi dwyn hyn arnynt eu hunain.
3 Ond yn awr, dywed wrthyf pam y ffoaist oddi wrthynt a dod atom ni? Oherwydd yr wyt wedi dod i le diogel. Cod dy galon; cei fyw y nos hon a rhag llaw,
4 oherwydd nid oes neb a wna niwed iti; yn hytrach, bydd pawb yn dy drin yn dda, yn union fel y maent yn trin holl weision f'arglwydd, y Brenin Nebuchadnesar.”