10 “Dyma ti,” meddai Iesu, “yr athro parchus yng ngolwg pobl Israel, a dwyt ti ddim yn deall!
11 Cred di fi, dŷn ni'n siarad am beth dŷn ni'n ei wybod, ac yn dweud am beth dŷn ni wedi ei weld, ond dych chi ddim yn ein credu ni.
12 Os dw i wedi siarad â chi am bethau sy'n digwydd ar y ddaear a dych chi ddim yn credu, sut byddwch chi'n credu os gwna i siarad am bethau'r byd nefol?
13 Fi, Mab y Dyn ydy'r unig un sydd wedi dod o'r nefoedd, a does neb arall wedi mynd i'r nefoedd.
14 Cododd Moses neidr bres ar bolyn yn yr anialwch. Bydda i, Mab y Dyn, yn cael fy nghodi yr un fath.
15 Bydd pawb sy'n credu ynof fi yn cael bywyd tragwyddol.
16 “Ydy, mae Duw wedi caru'r byd cymaint nes iddo roi ei unig Fab, er mwyn i bwy bynnag sy'n credu ynddo beidio mynd i ddistryw ond cael bywyd tragwyddol.