26 Abiatar apaizari esan zion erregeak: «Alde hemendik Anatotera, zeure lurretara. Heriotza merezi duzu zuk ere, baina ez zaitut hilko, gure aita Daviden aurrean Jainko Jaunaren kutxa eraman izan duzulako, eta berak jasan zituen nekeak zuk ere jasan izan dituzulako».
27 Beraz, kendu egin zion Salomonek Abiatarri Jaunaren apaiz izatea; honela bete zen Jaunak Xilon Eliren ondorengoen kontra esaniko hitza.
28 Joab ere, Absalomen aldeko ez izan arren, Adoniasen alde jarria zen; horregatik, albiste haien berri izan zuenean, ihesi joan zen eta, Jaunaren oihal-etxolara sarturik, aldare-ertzetako adarrei heldu zien.
29 Jakinarazi zioten Salomoni Jaunaren oihal-etxolan babestua zela Joab eta aldarearen ondoan zegoela. Orduan, Joiadaren seme Benaias bidali zuen Salomonek, hura hil zezan.
30 Benaiasek, Jaunaren oihal-etxolara sartu eta esan zion Joabi:—Hortik ateratzeko agintzen dizu erregeak.Joabek, ordea:—Ez! Hementxe hil behar dut!Benaiasek erregeari jakinarazi zion Joaben erantzuna.
31 Erregeak, orduan:—Egiozu esan duena; hil ezazu eta ehortzi. Horrela kenduko duzu niregandik eta nire senitartetik Joabek egin zituen hilketen errua.
32 Bota biezaio berari Jaunak hilketa horien errua, bera baino hobeak ziren bi gizon jator eta zuzen hil baitzituen ezpataz, David gure aitak jakin gabe: Ner-en seme Abner, Israelgo gudarosteen buruzagia, eta Jeter-en seme Amasa, Judakoaren buruzagia.