1 Jaunaren aingeruak Gilgaldik Bokimera igo eta esan zion herriari: «Egiptotik irtenarazi zaituztet eta zeuen gurasoei zin eginez hitzemaniko lurraldera sartu. Esana nizuen: “Ez dut sekula hautsiko zuekin egin dudan ituna;
2 eta zuek ez duzue inolako itunik egingo lurralde honetako jendearekin, baizik eta haien aldareak desegingo dituzue”. Zuek, aldiz, nire esana aditu beharrean, zer egin duzue?
3 Beraz, hau diotsuet: Ez ditut jende horiek botako zuen aurretik; ondoan izanen dituzue eta beraien jainkoak tranpa gertatuko dira zuentzat».
4 Jaunaren aingeruak israeldarrei esandako hitzok entzutean, herri osoak negarrari eman zion uluka.
5 Horregatik, toki hari Bokim deitu zioten, hau da, «Negartiak». Gero, opariak eskaini zizkioten bertan Jaunari.
6 Josuek bidali egin zuen herria, eta israeldarrak nor bere lurraldearen jabetza hartzera joan ziren.
7 Josue bizi izan zen bitartean, israeldarrek Jauna gurtu zuten; Josue hil ondoren bizirik jarraitu eta Jaunak Israelen alde eginiko egintza handiak ikusiak zituzten arduradunak bizi izan ziren bitartean ere bai.
8 Ehun eta hamar urte zituelarik hil zen Josue, Nunen semea, Jaunaren zerbitzaria.
9 Beraren jabegoa zen lurraldean ehortzi zuten, Timnat-Heres hirian, Efraimgo mendialdean, Gaax mendiaren iparraldera.
10 Hil zen, ordea, orduko belaunaldi hura ere, eta ondoren etorritako belaunaldiak ez zuen ezagutu Jauna, ezta Jaunak Israelen alde egina ere.
11 Jaunari atsegin ez zaiona egin zuten israeldarrek, Baal sasijainkoaren idoloak gurtuz.
12 Egiptotik atera zituen Jauna, beren arbasoen Jainkoa, baztertu eta inguruan bizi ziren herrien sasijainkoen ondoren joan ziren, berauen aitzinean ahuspeztuz; horrela, Jauna haserrarazi egin zuten.
13 Beraz, Jauna baztertu eta Baal eta Astarteren idoloak gurtu zituzten.
14 Jaunak, Israelen kontra biziki haserreturik, lapurren esku utzi zituen, eta hauek lapurretan egin zieten. Inguruko etsaien esku ere utzi zituen; horregatik, israeldarrek ezin izan zioten eutsi etsaien aurrean.
15 Borrokara joatean, beti galduan ateratzen ziren, beren kontra baitzuten Jauna, beronek zin eginez esana zien bezala. Israeldarrak geroz eta estuago zeuden.
16 Orduan, buruzagiak sorrarazi zituen Jaunak eta haiek libratu zituzten israeldarrak lapurrengandik.
17 Baina israeldarrak, buruzagi haiei aditu ordez, desleial izan ziren Jainkoarekiko eta sasijainkoak gurtu zituzten, berauen aurrean ahuspeztuz. Berehala okertu ziren gurasoen bidetik; hauek bai aditu zituztela Jaunaren aginduak! Baina ondorengoek ez zuten berdin jokatu.
18 Buruzagiren bat sorrarazten zuenean, bizitza osoan laguntzen zion Jaunak; horrela, beren etsaiengandik salbatu egiten zituen israeldarrak. Izan ere, hunkitu egiten zen haietaz Jauna, beren menderatzaile eta laidoztatzaileen azpian egiten zituzten negarrengatik.
19 Buruzagia hiltzean, ordea, berriro gaiztotzen ziren israeldarrak, beren gurasoak baino gehiago gaiztotu ere. Sasijainkoetara jo eta gurtu egiten zituzten, berauen aitzinean ahuspeztuz. Ez zituzten aldatzen beren jarduera gaizto eta jokabide setatsuak.
20 Orduan, Jaunak, Israelen kontra biziki haserreturik, esan zuen: «Herri honek hautsi egin du gurasoekin egin nuen ituna eta ez du aintzat hartu nire esana.
21 Beraz, nik ere ez dut botako beraren aurretik Josuek, hiltzean, utzi zituen jentil-herri horietariko bat ere».
22 Izan ere, herri haietaz baliatu nahi izan zuen Jaunak Israel probatzeko eta, gurasoen erara, Jaunaren bideetan zebilen ala ez ikusteko.
23 Horra, bada, zergatik utzi zien Jaunak jentil-herri haiei bertan bizitzen, lurralde hartatik berehala egotzi gabe eta Josueren menpe jarri gabe.