4 Honela dio Jaunak, nire Jainkoak: «Zaindu hiltzeko diren ardiak.
5 Erosleek errudun sentitu gabe hiltzen dituzte; saltzaileek, berriz, honela diote: “Bedeinkatua Jainkoa! Aberasten ari naiz!” Artzainek berek ere ez dute ardien errukirik.
6 Nik ere ez dut errukirik izango lurraldeko bizilagunekin. Hala diot nik, Jaun honek. Gizakia, nor bere artzainaren eta erregearen esku utziko dut; erregeek lurraldea erraustuko dute, eta ez dut inor aterako haien eskuetatik».
7 Orduan, tratulariek hiltzeko zeuzkaten ardien artzain bihurtu nintzen. Bi makila hartu nituen: batari «Edertasun» ezarri nion izena, eta besteari «Batasun», eta artzain hasi nintzen.
8 Hilabete batean hiru artzain kendu nituen; baina haserretu egin nintzen ardien kontra, eta beraiek ere aspertu egin ziren nitaz.
9 Orduan, esan nien: «Ez dut jarraitu nahi zuek larratzen. Hil behar duena, hil dadila! Galdu behar duena, gal dadila! Geratzen direnek, jan dezatela elkar!»
10 «Edertasun» makila hartu eta hautsi egin nuen, herrialde guztiekin Jaunak egindako ituna hausten nuela adierazteko.